Συνέντευξη με τον 63χρονο πρώην-μεσοεπιθετικό της Εθνικάρας Πειραιά
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΜΠΡΙΝΟ
Γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1955 στο Λέχαιο Κορινθίας. Παντρεμένος με τη Βούλα. Έχουν δύο παιδιά, την Σοφία (38) και τον Αργύρη (35). Αγωνίσθηκε στους συλλόγους Ολυμπιακό Άσσου (ερασιτεχνική κατηγορία 1969), πήρε μεταγραφή στον Εθνικό Πειραιά (1973-1982), Ρόδο (1982-1984), Κόρινθο (1984-1986), Προοδευτική (1986-1988), Ναύπλιο (1988-1989. Έχει αγωνισθεί σε 423 αγώνες πετυχαίνοντας 105 τέρματα. Πάμε να τον γνωρίσουμε πιο καλά στα 63 χρόνια του, που έκλεισε πριν 3 εβδομάδες και 2 μέρες ακριβώς, ενώ όπως λέει ο ίδιος μ’ ευχαριστεί ιδιαιτέρως που του θύμισα τις όμορφες στιγμές που έζησε στον Εθνικό μιλώντας γι’ αυτόν με απέραντη αγάπη.
Από τους πανηγυρισμούς μετά τη λήξη (Εθνικός-ΑΕΚ 1-0 ) με τέρμα του Καλκατέρα και ανεβήκαμε στην 1η θέση (1974).
|
Πότε και πως θυμάσαι το ξεκίνημά σου, την επαφή σου με το χώρο του ποδοσφαίρου; Ξεκίνησα από τον Ολυμπιακό Άσσου το 1969 σε ηλικία μόλις 14 χρονών. Όμως απ’ ότι θυμάμαι έπαιζα ποδόσφαιρο από την κούνια. Ήταν για μένα τρόπος ζωής. Μου άρεσε να παίζω και μου αρέσει ακόμα παίζοντας με τους παλαιμάχους. Ποιός αγώνας σου έκανε εντύπωση και σου έμεινε βαθειά χαραγμένος στη μνήμη σου μέχρι και σήμερα; Τρεις είναι οι αγώνες που έχουν χαρακτεί βαθιά στο μυαλό μου. Ο πρώτος και πρώτος δικός μου στην Α ´ Εθνική (1973) με Απόλλωνα Καλαμαριάς κέρδισε ο Εθνικός 0-1 με τέρμα δικό μου. Ο δεύτερος (1974) Εθνικός-ΑΕΚ 1-0 με τέρμα του Καλκατέρα και ανεβήκαμε στην 1η θέση. Και ο τρίτος (1980) Εθνικός-ΠΑΟΚ με τέρμα δικό μου ανεβήκαμε στην 1η θέση. Θυμάσαι κάποιους συμπαίκτες σου; Υπάρχουν κάποιοι που να διατηρείτε τη φιλία σας μέχρι και τώρα; Σχεδόν με όλους. Με κάποιους βρισκόμαστε πιο ταχτικά κυρίως παλαιμάχους του Εθνικού σε παιχνίδια που γίνονται κατά διαστήματα. Σταματάκη Χρ., Μουτάφη, Ελευθεριάδη, Κατσικογιάννη Τ., Αρμόδωρο κλπ. Με πολλούς άλλους συνομιλούμε μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Είναι πολύ όμορφο να βρισκόμαστε λέγοντας παλιές ιστορίες και φυσικά και για τις άλλες ομάδες που περάσαμε κατά καιρούς. Ποιές διαφορές εντοπίζεις στο ποδόσφαιρο του τότε και του σήμερα; Έχουν πολλά αλλάξει. Αυτές οι αλλαγές κάνουν καλό ή κακό; |
Η εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι το κακό. Όποιος έχει χρήματα φτιάχνει ομάδα για να τα σαρώσει όλα. Κάτι που δεν υπήρχε στο παρελθόν σε τέτοια έκταση. Ο μεγάλος Άγιαξ μιας και βρίσκεσαι στην Ολλανδία ήταν ανίκητος στην Ευρώπη την εποχή εκείνη με όλα τα παιδιά δικά του. Άφησε εποχή. Τώρα γιατί δεν μπορεί να πρωταγωνιστήσει και πάλι. Γιατί η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα κυρίως, η Μπάγερν, αλλά και η Μάντζεστερ κ.ά. πρωτοκλασάτες ομάδες της Ευρώπης σαρώνουν ό,τι καλό βγει (ποδοσφαιριστές) το αποκτούν με στόχο την κορυφή και τα χρήματα που βάζουν στα ταμεία τους μέσα από την κατάκτηση αυτής. Τίποτα άλλο δεν τους ενδιαφέρει πια παρά μόνο τα χρήματα.
Ποιός Έλληνας ή ξένος στη θέση που έπαιζες σου άρεσε τότε και ποιός τώρα;
Τα δικά μου νεανικά ερεθίσματα πάρα πολλά, τόσο από την Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό. Θα σου πω, ότι η φανέλα του Ολυμπιακού Άσσου ήταν ίδια, όπως η φανέλα του μεγάλου Άγιαξ. Έτσι με γοήτευε το ποδοσφαιρικό ταλέντο και η προσωπικότητα του Γιόχαν Κροϊφ, ήθελα πολύ να του μοιάσω. Στο δικό μας ποδοσφαιρικό χώρο ο Γιούτσος, ο Κούδας και ο Ελευθεράκης και αρκετοί άλλοι ήταν τα πρότυπά μου.
Εκτός από το ποδόσφαιρο έχεις κάποιο ενδιαφέρον για άλλο άθλημα, ώστε να πας να το παρακολουθήσεις από κοντά ή από την τηλεόραση;
Παρακολουθώ τα πάντα. Μπάσκετ, πόλο, ενόργανη, αθλήματα στίβου. Κάποια απ’ αυτά μας έχουν κάνει περήφανους. Μας δίνουν την χαμένη ελπίδα. Οι αθλητές μας όλων των ομαδικών αλλά και ατομικών αθλημάτων μας δείχνουν το δρόμο και το πως πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί ενωμένοι για να βγούμε από την κρίση που περνά η πατρίδα μας πετυχαίνοντας στόχους.
Αν ήτανε στο χέρι σου τι θα ήθελες ν’ αλλάξεις;
Θα ήθελα περισσότερους γηγενείς ποδοσφαιριστές στις ομάδες μας, αλλά και στις ομάδες της Ευρώπης. Χάνεται από τις ομάδες το στοιχείο της εντοπιότητος πηγαίνοντας σ’ αυτό που είπα νωρίτερα στην εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου με συνέπεια την πτώση σε εθνικό επίπεδο.
Ποιά είναι τα μελλοντικά όνειρά σου;
Αλέξανδρε δεν ξέρω αν γνωρίζεις. Το πρώτο εγγονάκι μου είναι κοριτσάκι 6 ετών και είναι άτομο με ειδικές ανάγκες (σύνδρομο Douwn). Το όνειρό μου είναι να δω ένα παιδί λειτουργικό και να φτάσει όσο γίνεται πιο ψηλά. Όλοι μας οικογενειακώς δουλεύουμε προς την κατεύθυνση αυτή. Και κάτι ακόμα το άλλο εγγόνι μου αγοράκι 3 ετών θα ήθελα να μου δώσει ο Θεός να το δω να παίζει σε υψηλό επίπεδο ποδόσφαιρο. Αυτές είναι τη στιγμή αυτή οι σκέψεις μου και τα όνειρά μου.
Ποιόν θα επιθυμούσες να συναντήσεις;
Εμείς με τον Εθνικό φτάσαμε αλλά δεν μπορέσαμε να παίξουμε στην Ευρώπη. Έτσι χάσαμε την ευκαιρία να έρθουμε σ’ επαφή με μεγάλους παίκτες της εποχής εκείνης. Θα ήθελα πολύ να συναντούσα τον Πελέ, τον Μπεκενπάουερ και φυσικά τον Γιόχαν Κρόϊφ και τον Μπεστ. Όμως κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό πλέον. Ίσως κάποια στιγμή εκεί ψηλά που όλοι θα πάμε να βρεθώ με όλους αυτούς τους μεγάλους παίχτες.
Ποιά είναι τα χόμπι σου;
Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο που θα ήθελα να το κάνω με πάθος. Άρα το ποδόσφαιρο ζει και βασιλεύει μέσα μου.
Ποιό είναι το μενού που σε ξετρελαίνει;
Αστακομακαρονάδα και φυσικά αρνάκι ψητό στη σούβλα.
Ποιά ήταν κατά την γνώμη σου η καλλίτερη ομάδα όλων των εποχών του Εθνικού Πειραιά;
Νομίζω η ομάδα της περιόδου 1974-1975 με προπονητή τον Βικ Μπάκινχαμ ήταν για μένα η καλύτερη. Δεν είναι τυχαίο ότι έγιναν «διαιτητικά εγκλήματα» προς το τέλος του πρωταθλήματος για να μας βγάλουν έξω από τις θέσεις που οδηγούσαν στην Ευρώπη.
07-10-2018
Αλέξανδρος Μουνδρέας
Ποιός Έλληνας ή ξένος στη θέση που έπαιζες σου άρεσε τότε και ποιός τώρα;
Τα δικά μου νεανικά ερεθίσματα πάρα πολλά, τόσο από την Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό. Θα σου πω, ότι η φανέλα του Ολυμπιακού Άσσου ήταν ίδια, όπως η φανέλα του μεγάλου Άγιαξ. Έτσι με γοήτευε το ποδοσφαιρικό ταλέντο και η προσωπικότητα του Γιόχαν Κροϊφ, ήθελα πολύ να του μοιάσω. Στο δικό μας ποδοσφαιρικό χώρο ο Γιούτσος, ο Κούδας και ο Ελευθεράκης και αρκετοί άλλοι ήταν τα πρότυπά μου.
Εκτός από το ποδόσφαιρο έχεις κάποιο ενδιαφέρον για άλλο άθλημα, ώστε να πας να το παρακολουθήσεις από κοντά ή από την τηλεόραση;
Παρακολουθώ τα πάντα. Μπάσκετ, πόλο, ενόργανη, αθλήματα στίβου. Κάποια απ’ αυτά μας έχουν κάνει περήφανους. Μας δίνουν την χαμένη ελπίδα. Οι αθλητές μας όλων των ομαδικών αλλά και ατομικών αθλημάτων μας δείχνουν το δρόμο και το πως πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί ενωμένοι για να βγούμε από την κρίση που περνά η πατρίδα μας πετυχαίνοντας στόχους.
Αν ήτανε στο χέρι σου τι θα ήθελες ν’ αλλάξεις;
Θα ήθελα περισσότερους γηγενείς ποδοσφαιριστές στις ομάδες μας, αλλά και στις ομάδες της Ευρώπης. Χάνεται από τις ομάδες το στοιχείο της εντοπιότητος πηγαίνοντας σ’ αυτό που είπα νωρίτερα στην εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου με συνέπεια την πτώση σε εθνικό επίπεδο.
Ποιά είναι τα μελλοντικά όνειρά σου;
Αλέξανδρε δεν ξέρω αν γνωρίζεις. Το πρώτο εγγονάκι μου είναι κοριτσάκι 6 ετών και είναι άτομο με ειδικές ανάγκες (σύνδρομο Douwn). Το όνειρό μου είναι να δω ένα παιδί λειτουργικό και να φτάσει όσο γίνεται πιο ψηλά. Όλοι μας οικογενειακώς δουλεύουμε προς την κατεύθυνση αυτή. Και κάτι ακόμα το άλλο εγγόνι μου αγοράκι 3 ετών θα ήθελα να μου δώσει ο Θεός να το δω να παίζει σε υψηλό επίπεδο ποδόσφαιρο. Αυτές είναι τη στιγμή αυτή οι σκέψεις μου και τα όνειρά μου.
Ποιόν θα επιθυμούσες να συναντήσεις;
Εμείς με τον Εθνικό φτάσαμε αλλά δεν μπορέσαμε να παίξουμε στην Ευρώπη. Έτσι χάσαμε την ευκαιρία να έρθουμε σ’ επαφή με μεγάλους παίκτες της εποχής εκείνης. Θα ήθελα πολύ να συναντούσα τον Πελέ, τον Μπεκενπάουερ και φυσικά τον Γιόχαν Κρόϊφ και τον Μπεστ. Όμως κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό πλέον. Ίσως κάποια στιγμή εκεί ψηλά που όλοι θα πάμε να βρεθώ με όλους αυτούς τους μεγάλους παίχτες.
Ποιά είναι τα χόμπι σου;
Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο που θα ήθελα να το κάνω με πάθος. Άρα το ποδόσφαιρο ζει και βασιλεύει μέσα μου.
Ποιό είναι το μενού που σε ξετρελαίνει;
Αστακομακαρονάδα και φυσικά αρνάκι ψητό στη σούβλα.
Ποιά ήταν κατά την γνώμη σου η καλλίτερη ομάδα όλων των εποχών του Εθνικού Πειραιά;
Νομίζω η ομάδα της περιόδου 1974-1975 με προπονητή τον Βικ Μπάκινχαμ ήταν για μένα η καλύτερη. Δεν είναι τυχαίο ότι έγιναν «διαιτητικά εγκλήματα» προς το τέλος του πρωταθλήματος για να μας βγάλουν έξω από τις θέσεις που οδηγούσαν στην Ευρώπη.
07-10-2018
Αλέξανδρος Μουνδρέας
Read more interviews here
All photos in the interviews were made available by the interviewees, unless stated otherwise.
Copyright © 2015-2020 by Alexandros E. Moundreas. All rights reserved. The content of this website or any portion thereof may not be reproduced or used in any matter whatsoever without the express written permission of Alexandros E. Moundreas, except for the use of brief quotations in a review. For permission request you can contact Alexandros Moundreas via Facebook:
|
|
|
|