Interview met de 46-jarige oud-voetballer van FC Den Bosch
ANTHONY LURLING
Interview: 20-03-2024, publicatiedatum: 17-04-2024
Zolang Anthony zich herinnert is hij bezig geweest met een bal te voetballen. Hij was 3 jaar oud toen hij met zijn opa naar Den Bosch ging kijken en toen hij 4 was ging hij met zijn vader naar Hertogstad en daar liep hij al de hele dag op het veld te voetballen. En zo is het begonnen om zijn talent op het gras te laten zien. Vervolgens heeft hij een heel grote carrière met het blauw-witte shirt van de club FC Den Bosch van de hoofdstad van Brabant gehad. Anthony heeft alles beleefd met de Brabantse club met vooral de promotie naar de Eredivisie. Met als kers op de taart zit hij als een held op zijn troon met zijn ontzettend bijzondere prestatie als doelpuntmaker met 77 treffers op zijn voet. Bij zijn kwaliteiten moeten we niet vergeten mee te tellen dat hij in het buitenland in Duitsland met de historische club in de Bundesliga FC Köln heeft gespeeld. We gaan hem beter leren kennen op 46-jarige leeftijd door hoe hij over het tegenwoordige en toekomstige FC Den Bosch heeft gesproken.
Familiedag FC Den Bosch 11 juli 2014 (foto: Marina Moundreas)
|
Naam: Anthony Lurling, maar ik ben gedoopt en mijn doopnamen zijn Antonius Petrus Johannes. Geboren: Ik ben geboren in de Graafsewijk op 22 april 1977. Binnenkort word ik 47. Woonplaats: Ik woon in Engelen. Familie: Mijn vader en moeder Wim en Carla komen ook allebei uit Den Bosch, ook vanaf de Graafseweg. Mijn opa heeft in het Nederlands elftal gespeeld en bij BVV vroeger: Piet van Overbeek. Mijn vader is nu 71 en mijn moeder is 66. Ik heb een vrouw, Floortje, die is net zo oud als ik, ook 46, ze komt uit Hoorn. Ik heb haar op vakantie leren kennen in Mallorca toen ik 19 was, 28 jaar geleden al bijna. Ik heb twee kinderen: een zoon van 19, Tom Lurling, en een dochter Anne, die is 16 en wordt in mei 17. Opleiding: Ik heb op de LTS gezeten vroeger op Westdonk. Hoe ik voor een opleiding koos, dat ging eigenlijk een beetje vreemd. Ik wilde alleen maar voetballen. Ik was 11 toen ik bij Den Bosch in de Jeugd kwam te spelen tot mijn 17e. Toen had ik met de trainers gesproken, die waren enthousiast. Ik kon een contract krijgen bij Den Bosch. Toen ik een opleiding moest kiezen, zei ik tegen een jongen die naast mij zat: “Wat ga jíj doen?” En die zei: : “Nou, ik ga installatiemonteur doen”. Ik zeg: “Nou, dan ga ik dat óók doen”, maar ik wilde tóch alleen maar voetballen. Ik had de opleiding loodgieter gedaan en ik heb 5 maanden als loodgieter gewerkt. Alleen toen ik bij Den Bosch ging voetballen en een contract kreeg ben ik daarmee gestopt. Ik was in die tijd semi-prof: ‘s ochtends werken en ‘s middags trainen toen ik 17 was even kijken 30 jaar geleden. Ik heb eigenlijk heel mijn leven van mijn 17e tot mijn 39e gevoetbald. |
Carrière als voetballer: Ik was 17 toen ik eerst in Den Bosch kwam, daar heb ik 4 jaar in het eerste van Den Bosch gespeeld. In 1999-2000 ben ik naar Heerenveen gegaan, daar heb ik 3 jaar gespeeld tot 2003. In 2003 ben ik naar Feyenoord gegaan, daar heb ik twee jaar gespeeld. In 2005 ben ik naar FC Köln gegaan in Duitsland tot 2006. Toen heb ik heel even bij RKC gespeeld, maar in 2006 ben ik terug gekomen bij Den Bosch. Ik heb een jaar bij Den Bosch gespeeld tot 2007. En van 2007 tot 2013 heb ik bij NAC gespeeld. Toen ben ik nog een half jaartje terug gegaan naar Heerenveen en in 2014 ben ik teruggekomen bij Den Bosch en heb ik nog twee jaar bij FC Den Bosch gespeeld. In 2016 ben ik gestopt als betaald voetballer en ben ik trainer geworden.
Carrière als trainer: Ik ben 4 jaar bij FC Engelen trainer geweest, het eerste, en tegelijkertijd 3 jaar bij PSV in de Jeugd gelopen. Na 3 jaar PSV ben ik 2 jaar bij NAC als trainer geweest en nu is mijn eerste jaar bij Den Bosch O-16. Dit seizoen ben ik voor het eerst trainer bij FC Emplina, het eerste elftal, volwassenen. |
Anthony Lurling in actie bij FC Den Bosch (Foto: Henk van Esch)
|
Jij bent wakker geworden, je gaat naar de badkamer om jouw gezicht te wassen. Wat precies zie je in de spiegel? Omschrijf een beetje jouw persoonlijkheid
Ik ben oprecht en eerlijk. Ik zeg eigenlijk altijd wel alles wat ik vind. Soms is dat ook niet goed, soms moet je, denk ik, ook weleens denken: “Oké, laat maar gaan”. Maar ik ben een open boek, weet je?
Ik zeg altijd wat ik vind en aan mij zie je altijd hoe mijn stemming is, dus als ik boos ben of teleurgesteld of me slecht voel, dan zie je dat aan mij. Wanneer ik blij ben en goed in mijn vel zit dan zie je dat ook bij mij. Ik vind dat eerlijkheid het langst duurt. Ik kan heel slecht tegen onrecht, dus als iemand iets onwaars zegt, dan heb ik daar wel moeite mee. Dat vind ik vervelend.
Kun je iets over een gewone dag vertellen en over een dag met iets dat onverwachts voor je was?
Op een gewone dag ben ik gewoon thuis of hier op de club. Dan ga ik ‘s ochtends hierheen, naar de club, dadelijk ga ik naar huis. Dan ga ik me omkleden, douchen, een broodje eten, lunchen. Daarna ga ik even bij mijn ouders een bakkie koffie drinken. Dat is een gewone dag. Ik heb laatst een keer iets onverwachts meegemaakt toen ik boodschappen had gedaan met mijn vrouw en we weer naar huis reden. Toen werd er een meisje vóór mij aangereden en heb ik dat meisje geholpen. Drie kwartier bij haar op de grond gezeten samen met mijn vrouw totdat de ambulance er was en haar naar het ziekenhuis gebracht heeft. Dat was onverwachts ja, dat je denkt: ik rij naar huis en dan zit je een uur met een meisje dat haar bovenarm gebroken had, de knieschijf gebroken, daar zit je dan bij op de grond. Dat zijn dingen die je niet verwacht natuurlijk.
Wanneer en hoe herinner jij je jouw eerste contact, jouw begin met het voetbal gebied en daarna met FC Den Bosch?
Mijn opa heeft in het Nederlands elftal gespeeld. Mijn vader en zijn vier broers voetballen ook allemaal, allemaal bij Hertogstad. Toen ik ongeveer 4 jaar oud was ben ik met mijn vader meegegaan naar Hertogstad. Dan liep ik de hele dag op het veld te voetballen. En thuis op het pleintje bij ons was ik alleen maar aan het voetballen. Toen ik 11 was ben ik bij FC Den Bosch gaan voetballen bij de Jeugd. En toen ik 17 was begon ik in het eerste elftal.
Welke rol / positie heeft jouw trainer je opgedragen in het veld?
Linksbuiten meestal. Bij Den Bosch eigenlijk bijna altijd linksbuiten en later spits of achter de spits. Ik heb dus eigenlijk al heel mijn leven als linksbuiten gespeeld of als spits en hoe ouder ik werd speelde ik meer als spits. Ik vond het allebei leuk.
Welke wedstrijd heeft op jou de meeste indruk gemaakt en is onuitwisbaar in jouw geheugen gegraveerd?
Bij FC Den Bosch, dat is heel makkelijk: de kampioenswedstrijd van FC Den Bosch tegen RBC in 1999. Toen moesten we winnen van RBC om kampioen te worden. We stonden 1-0 achter en ik maakte de 1-1 én de 1-2. In die wedstrijd maakte ik 2 goals, dus ja, dat is wel een wedstrijd die in mijn geheugen staat gegrift.
En daarna was het een groot feest in de stad bij het stadhuis, heb ik gezien in video’s: met jou naast Fred van der Hoorn en de andere spelers. Hoe heb jij die geweldige momenten beleefd?
Ik herinner me dat we vanuit Roosendaal met de spelersbus terug gingen. Toen we naar het centrum gingen stonden daar 10.000 man op de markt voor het stadhuis. Als je het bordes van het stadhuis opwam, van rechts naar links en recht vooruit zag je alleen maar blauw wit. Dat was super! Voor mij was het natuurlijk heel bijzonder dat ik 10 jaar bij Den Bosch was geweest: 6 jaar in de Jeugd en 4 jaar in het eerste En dat ik met een kampioenschap vertrok, want na Den Bosch ging ik naar Heerenveen toe. Ik heb 10 jaar bij Den Bosch gespeeld en dan ga je weg met een kampioenschap, dat is natuurlijk super bijzonder!
Ik ben oprecht en eerlijk. Ik zeg eigenlijk altijd wel alles wat ik vind. Soms is dat ook niet goed, soms moet je, denk ik, ook weleens denken: “Oké, laat maar gaan”. Maar ik ben een open boek, weet je?
Ik zeg altijd wat ik vind en aan mij zie je altijd hoe mijn stemming is, dus als ik boos ben of teleurgesteld of me slecht voel, dan zie je dat aan mij. Wanneer ik blij ben en goed in mijn vel zit dan zie je dat ook bij mij. Ik vind dat eerlijkheid het langst duurt. Ik kan heel slecht tegen onrecht, dus als iemand iets onwaars zegt, dan heb ik daar wel moeite mee. Dat vind ik vervelend.
Kun je iets over een gewone dag vertellen en over een dag met iets dat onverwachts voor je was?
Op een gewone dag ben ik gewoon thuis of hier op de club. Dan ga ik ‘s ochtends hierheen, naar de club, dadelijk ga ik naar huis. Dan ga ik me omkleden, douchen, een broodje eten, lunchen. Daarna ga ik even bij mijn ouders een bakkie koffie drinken. Dat is een gewone dag. Ik heb laatst een keer iets onverwachts meegemaakt toen ik boodschappen had gedaan met mijn vrouw en we weer naar huis reden. Toen werd er een meisje vóór mij aangereden en heb ik dat meisje geholpen. Drie kwartier bij haar op de grond gezeten samen met mijn vrouw totdat de ambulance er was en haar naar het ziekenhuis gebracht heeft. Dat was onverwachts ja, dat je denkt: ik rij naar huis en dan zit je een uur met een meisje dat haar bovenarm gebroken had, de knieschijf gebroken, daar zit je dan bij op de grond. Dat zijn dingen die je niet verwacht natuurlijk.
Wanneer en hoe herinner jij je jouw eerste contact, jouw begin met het voetbal gebied en daarna met FC Den Bosch?
Mijn opa heeft in het Nederlands elftal gespeeld. Mijn vader en zijn vier broers voetballen ook allemaal, allemaal bij Hertogstad. Toen ik ongeveer 4 jaar oud was ben ik met mijn vader meegegaan naar Hertogstad. Dan liep ik de hele dag op het veld te voetballen. En thuis op het pleintje bij ons was ik alleen maar aan het voetballen. Toen ik 11 was ben ik bij FC Den Bosch gaan voetballen bij de Jeugd. En toen ik 17 was begon ik in het eerste elftal.
Welke rol / positie heeft jouw trainer je opgedragen in het veld?
Linksbuiten meestal. Bij Den Bosch eigenlijk bijna altijd linksbuiten en later spits of achter de spits. Ik heb dus eigenlijk al heel mijn leven als linksbuiten gespeeld of als spits en hoe ouder ik werd speelde ik meer als spits. Ik vond het allebei leuk.
Welke wedstrijd heeft op jou de meeste indruk gemaakt en is onuitwisbaar in jouw geheugen gegraveerd?
Bij FC Den Bosch, dat is heel makkelijk: de kampioenswedstrijd van FC Den Bosch tegen RBC in 1999. Toen moesten we winnen van RBC om kampioen te worden. We stonden 1-0 achter en ik maakte de 1-1 én de 1-2. In die wedstrijd maakte ik 2 goals, dus ja, dat is wel een wedstrijd die in mijn geheugen staat gegrift.
En daarna was het een groot feest in de stad bij het stadhuis, heb ik gezien in video’s: met jou naast Fred van der Hoorn en de andere spelers. Hoe heb jij die geweldige momenten beleefd?
Ik herinner me dat we vanuit Roosendaal met de spelersbus terug gingen. Toen we naar het centrum gingen stonden daar 10.000 man op de markt voor het stadhuis. Als je het bordes van het stadhuis opwam, van rechts naar links en recht vooruit zag je alleen maar blauw wit. Dat was super! Voor mij was het natuurlijk heel bijzonder dat ik 10 jaar bij Den Bosch was geweest: 6 jaar in de Jeugd en 4 jaar in het eerste En dat ik met een kampioenschap vertrok, want na Den Bosch ging ik naar Heerenveen toe. Ik heb 10 jaar bij Den Bosch gespeeld en dan ga je weg met een kampioenschap, dat is natuurlijk super bijzonder!
Terugkeer van Anthony Lurling bij FC Den Bosch met gillende sirenes 11 juli 2014
(Foto's: Marina Moundreas) |
Herinner jij je sommige ploeggenoten van jou bij FC Den Bosch? Is er iemand met wie je tot nu toe jouw vriendschap hebt bewaard?
Chris van der Veeken was onze verzorger, dat was wel een mooie. Die had zelfde schoenmaat als ik en als ik dan nieuwe schoenen had deed Chris altijd mijn schoenen inlopen. Chris is vier jaar lang onze verzorger geweest. Toen ging ik naar Heerenveen en later toen ik naar NAC ging heb ik er voor gezorgd dat Chris ook verzorger werd bij NAC. Met Chris heb ik nog steeds contact, dus nu al 30 jaar. Sommige spelers van toendertijd: Erik Meulendijk, John Laponder, die kom ik nu tegen als trainer van een andere amateurclub. John Laponder was vorig jaar trainer van Zwaluw, daar hebben we tegen gespeeld. Erik Meulendijk is trainer nu van BMC, die is ook trainer bij Emplina geweest. Dus dat is wel grappig dat je die jongens na zo’n lange tijd nog tegenkomt. Jan van Grinsven was natuurlijk onze keeper en later toen ik stopte als voetballer was Jan keeperstrainer en ik was spitsentrainer, dus hebben we eigenlijk nog samengewerkt. Dus zo hou je eigenlijk met veel jongens tot nu toe wel een goed contact. Ik heb met Jan Gösgens ook gevoetbald bij Den Bosch. Jan is mijn trainer geweest. Hij is gewoon een voetbalman. Die is ook heel zijn leven een goeie voetballer en trainer geweest, bij Feyenoord gewerkt. Ik heb altijd heel fijn met Jan samengewerkt. |
Bijnaam: Hoe kom je eigenlijk aan jouw bijnaam “Teun”?
Toen ik van Den Bosch naar Heerenveen ging vonden ze “Anthony” te lang klinken. Hier noemden ze me: “kleine”, of “Teun” of “Toon”. Theo Teelen noemde me altijd: “Toontje”. Toevallig noemde mijn schoonvader me op een dag vanuit het niets ook ineens “Teun”. En toen ik na Heerenveen bij Feyenoord kwam, was het hetzelfde. Daar vonden ze “Anthony”ook te lang klinken, dus werd het daar ook “Teun”. Maar iedereen noemt me nu bijna 20 jaar “Teun”. Dus als iemand hier keihard: “Teun”roept, dan kijk ik om van: “moet je mij hebben?”
Welke verschillen lokaliseer je tussen het voetbal van toen en van nu? Ze hebben veel veranderd. Zijn deze veranderingen goed of slecht?
Toen ik voetbalde was dat eigenlijk altijd gewoon op zaterdagavond. Op zaterdagavond om half acht werden de wedstrijden gespeeld en op zondag de eredivisie. Nu is het tegenwoordig op maandag, vrijdag, zaterdag, zondag, soms door de weeks. Een klein voorbeeldje is als ik op zaterdag niét speelde, omdat ik wissel zat, dan ging ik op zondagochtend trainen en dan ging je eigenlijk iets harder trainen. Nu moeten de wissels na de wedstrijd nog over het veld heen lopen. Nu wordt er veel meer naar data gekeken. Met hartslagmeters houden ze bij hoe hard je loopt, hoeveel je loopt, of je teveel doet, te weinig doet. In onze tijd was dat niet.Dat was echt gewoon op gevoel: “Hij heeft nu niet gespeeld, dan moet ie morgen iets harder trainen”. “We hebben nu drie keer hard getraind, oké, dan kunnen we nu iets minder hard trainen”. En nu wordt alles veel meer bijgehouden. Ik weet niet of dat beter is of niet, maar dit is wel een groot verschil. Ze zeggen altijd: “Vroeger was alles beter” haha. Andere verschillen zijn, dat je nu doellijntechnologie hebt, de VAR, in onze tijd was niet. Nu heb je 10, 15 camera’s. Ik vond het vroeger leuker. Nu maken ze soms een goal en dan sta je twee minuten te kijken of ie wel of niet in overtreding is geweest. En de VAR, dat is ook maar net wie er achter dat schermpje zit te kijken. Iedereen beslist daar anders in. Als jij naar de VAR kijkt of ik, dan kan jij het een penalty vinden en ik niet. Het is afhankelijk van wie er achter dat ding zit. Vroeger was het gewoon: “de scheidsrechter beslist” en die maakt dus ook gewoon fouten, maar die werden wel geaccepteerd. Nu vind ik het iets anders. Ik vind het er niet leuker op geworden.
Welke Nederlandse of buitenlandse voetballer van toen bevalt je en welke van nu?
Kijk, in mijn tijd toen ik voetbalde heb ik met Feyenoord één wedstrijd tegen Real Madrid mogen spelen, de Super Cup. En Real Madrid had toen Figo, Zidan, Raúl, Hierro. Dat waren echt hele grote spelers, Zidan heb ik daar dingen zien doen in die wedstrijd, dan denk ik van jee, wat goed! Hij was écht goed. Ik heb met Van Nistelrooij mogen spelen. Bij Den Bosch was ie nog niet zo goed als later toen hij spits werd. En tegenwoordig ben ik een grote fan van Mbappé, jonge jonge, zó snel zó goed doelpunten maken! Natuurlijk, Messi en Ronaldo noemt iedereen. Messi is natuurlijk geweldig in wat hij doet als voetballer, maar ik kan veel meer genieten van Mbappé.
Uitgezonderd voetbal, heb je interesse in een andere sport? Ga je er naartoe om te kijken of op TV?
Ja, op TV kijk ik eigenlijk altijd wielrennen en dan voornamelijk naar de Tour de France. Ook de Giro d’Italia vind ik leuk om te zien. Tennistoernooien zoals Wimbledon, Roland Garros vind ik leuk om te kijken. Maar eigenlijk als ik de Olympische Spelen zie, dan vind ik atletiek ook heel mooi om te kijken, bijvoorbeeld de 100 meter sprint, horden. Dan kan ik de TV wel de hele dag op atletiek aanzetten. Ik vind darten heel leuk om te kijken. Sommige sporten hoef ik niet te zien. Schermen bijvoorbeeld, dat vind ik niks. Maar als er een WK is van bijvoorbeeld handbal of volleybal of zo, dat vind ik ook leuk om te kijken. Maar écht leuk vind ik voornamelijk de Tour de France in de zomer, wielrennen, tennistoernooien, grote toernooien, Wimbledon en Roland Garros, dat zijn wel de leukste sporten.
Als je het zelf in de hand had, wat zou je dan willen veranderen?
Kijk, we zijn nu al zó lang eerste divisie club (red.: Keuken Kampioen divisie club), ja, het liefst zou je natuurlijk met Den Bosch Eredivisie willen spelen. Ik zou het liefst met veel oud-voetballers van Den Bosch, die binding hebben met de club, de club weer opnieuw in de lift zetten met eigen jeugd. Met hopen dat je wat mensen kan vinden die financieel de boel kunnen helpen. Dat is gewoon lastig. Dat zie je nu ook weer met de overname, er komt wéér een nieuw groep die het overneemt. Ja, het is allemaal maar de vraag hoe dat gaat. Maar dat er eigenlijk een structuur en goeie lijn in de club komt, zodat we langzaam stapjes omhoog kunnen maken. RKC kan het, Willem II kan het, bij NAC zitten 19.000 mensen. Je zou zeggen: dat moet bij Den Bosch ook kunnen, alleen blijft het nu al jaren dat het heel moeilijk is.
Wat ik verder zou willen veranderen? Je ziet in de hele wereld overal problemen: Oekraïne, Rusland, Israël. Weet je, het leven is kort, laten we het zo mooi mogelijk maken in plaats van alleen maar oorlogen.
Door welk nieuwsfeit was je geschokt?
Er zijn natuurlijk een hele hoop dingen gebeurd zoals M17, dat vliegtuig dat naar beneden werd gehaald. Daar zaten bekende mensen in uit Rosmalen. De aardbeving in Turkije was natuurlijk verschrikkelijk. Als je dat op het nieuws ziet... De bosbranden in Australië, oorlog in Oekraïne nu al twee jaar. Als je in Frankrijk de aanslag op Bataclan hebt gezien en nu de aanslag in Moskou in een theater. Dan ga je naar een theater en dan komt er iemand met een mitrailleur binnen en die schiet je neer. Als je dat soort dingen allemaal ziet op TV, dan denk je: “Hoe is het in Godsnaam allemaal mogelijk”.
Wat zijn jouw toekomstdromen?
De belangrijkste droom is gezond blijven met je familie, dat vind ik het belangrijkste. En op sportief gebied: ik zou assistent-trainer van Den Bosch willen worden. Ik zou zelf een goeie trainer willen worden op amateurniveau, dus in de tweede divisie, derde divisie. Ik vind het leuk om bij de Jeugd van Den Bosch de jongens te helpen. Kijken waar mijn plafond ligt als trainer. Waar kan ik eindigen? Dit is echt mijn hobby, dus ik vind het gewoon heel leuk om te doen, dat ik dat ook kan blijven doen. Ik ben nu 46, ik word over een maand 47 en ik hoop dat ik dit nog 20 jaar kan doen. En dan bedoel ik ook met gezondheid, dat ik gezond blijf en dit nog 20 jaar lang kan blijven doen. Dat je op het veld staat, dat je fit blijft, dat je af en toe een balletje kan schieten, dat je met die jongens lol kan maken.
Heb je iets vreemds op je werk meegemaakt?
Voetbal humor dat is natuurlijk het leukste wat er is, in de kleedkamer lol maken met elkaar, auto’s met wax insmeren. We hebben een keer iemand die lag te slapen op een bank van de verzorger, een massagetafel, met tape heel zachtjes vastgemaakt. Toen ie wakker werd lag ie helemaal vast. In de tijd dat ik bij Feyenoord speelde ging ik altijd met de fiets naar de training. Toen kwam ik van het trainingsveld af en zag ik mijn fietsband in de lantaarnpaal hangen. Hadden ze alle onderdelen van mijn hele fiets los gemaakt en op mijn stoel neergelegd. Op mijn stoel lag een zadel en de band hing in de lantaarnpaal. Dat zijn nou leuke voetbal dingen!
Wie je zou graag willen ontmoeten?
Binnen het voetbal zou ik wel Jürgen Klopp willen ontmoeten. Vragen hoe hij voetbal ziet, hoe hij als trainer is, waarom hij trainer heeft willen worden, waarom ie het zo doet.
Buiten het voetbal? Ja, ik kijk graag films en ik ben een echte fan van Denzel Washington. Dat vind ik een goeie acteur. Films met Denzel Washington vind ik echt geweldig. Dan zou ik een keer met hem willen praten over hoe hij acteur is geworden
Maar verder ben ik niet zo van dromen om mensen te ontmoeten. Ik vind dat iedereen gelijk is.
Wie zou je graag een gele of rode kaart willen laten zien?
Dat vind ik een moeilijke vraag. Ik vind dat Poetin een rode kaart verdient door wat er nu allemaal gebeurt met de oorlog. Ik vind dat de oorlog zou moeten stoppen. Maar wie een gele kaart verdient weet ik zo niet.
Welk menu maak je gek, ben je verzot op?
Ik ben gek met Japans eten. Dat vind ik echt lekker. Als we uit gaan eten is het vaak Sushi eten, dat is echt lekker. Maar ik ben ook gek van zuurkool en boerenkool, dus het echte Nederlands eten vind ik heel lekker. Eigenlijk lust ik alles wel. Mijn vrouw zegt vaak: “Wat ik ook neerzet, hij eet het op”. Dus ik lust eigenlijk alles, maar ik ben wel echt gek van Nederlands eten en Japans vind ik ook erg lekker.
Welke hobby/hobby’s heb je?
Voetballen zie ik als mijn hobby. Ik heb twee kinderen, daar wil ik aandacht aan geven. Maar ik vind het ook leuk om spelletjes te doen, kaarten. Padellen of tennissen doe ik regelmatig. Ik doe weleens met mijn zoon gamen, dat vind ik wel leuk om af en toe eens te doen. Dat zijn eigenlijk wel een beetje mijn hobby’s.
Wat betekent voor jou FC Den Bosch?
Ik ben nu 46 en ik was 3 jaar oud toen ik met mijn opa naar Den Bosch ging kijken. Mijn opa heeft bij BVV gevoetbald, Nederlands elftal, voorloper van Den Bosch. Ik was 3 toen ik met mijn opa voor het eerst bij vak H ging kijken. Ik was 11 toen ik er ging spelen. Ik was 39 toen ik stopte met voetballen. Ik ben nu 46 en ik ben wéér bij Den Bosch. Eigenlijk heel mijn even loop ik al bij FC Den Bosch. Dus Den Bosch betekent wel heel veel voor mij.
Bijnaam: Hoe kom je eigenlijk aan jouw bijnaam “Teun”?
Toen ik van Den Bosch naar Heerenveen ging vonden ze “Anthony” te lang klinken. Hier noemden ze me: “kleine”, of “Teun” of “Toon”. Theo Teelen noemde me altijd: “Toontje”. Toevallig noemde mijn schoonvader me op een dag vanuit het niets ook ineens “Teun”. En toen ik na Heerenveen bij Feyenoord kwam, was het hetzelfde. Daar vonden ze “Anthony”ook te lang klinken, dus werd het daar ook “Teun”. Maar iedereen noemt me nu bijna 20 jaar “Teun”. Dus als iemand hier keihard: “Teun”roept, dan kijk ik om van: “moet je mij hebben?”
Welke verschillen lokaliseer je tussen het voetbal van toen en van nu? Ze hebben veel veranderd. Zijn deze veranderingen goed of slecht?
Toen ik voetbalde was dat eigenlijk altijd gewoon op zaterdagavond. Op zaterdagavond om half acht werden de wedstrijden gespeeld en op zondag de eredivisie. Nu is het tegenwoordig op maandag, vrijdag, zaterdag, zondag, soms door de weeks. Een klein voorbeeldje is als ik op zaterdag niét speelde, omdat ik wissel zat, dan ging ik op zondagochtend trainen en dan ging je eigenlijk iets harder trainen. Nu moeten de wissels na de wedstrijd nog over het veld heen lopen. Nu wordt er veel meer naar data gekeken. Met hartslagmeters houden ze bij hoe hard je loopt, hoeveel je loopt, of je teveel doet, te weinig doet. In onze tijd was dat niet.Dat was echt gewoon op gevoel: “Hij heeft nu niet gespeeld, dan moet ie morgen iets harder trainen”. “We hebben nu drie keer hard getraind, oké, dan kunnen we nu iets minder hard trainen”. En nu wordt alles veel meer bijgehouden. Ik weet niet of dat beter is of niet, maar dit is wel een groot verschil. Ze zeggen altijd: “Vroeger was alles beter” haha. Andere verschillen zijn, dat je nu doellijntechnologie hebt, de VAR, in onze tijd was niet. Nu heb je 10, 15 camera’s. Ik vond het vroeger leuker. Nu maken ze soms een goal en dan sta je twee minuten te kijken of ie wel of niet in overtreding is geweest. En de VAR, dat is ook maar net wie er achter dat schermpje zit te kijken. Iedereen beslist daar anders in. Als jij naar de VAR kijkt of ik, dan kan jij het een penalty vinden en ik niet. Het is afhankelijk van wie er achter dat ding zit. Vroeger was het gewoon: “de scheidsrechter beslist” en die maakt dus ook gewoon fouten, maar die werden wel geaccepteerd. Nu vind ik het iets anders. Ik vind het er niet leuker op geworden.
Welke Nederlandse of buitenlandse voetballer van toen bevalt je en welke van nu?
Kijk, in mijn tijd toen ik voetbalde heb ik met Feyenoord één wedstrijd tegen Real Madrid mogen spelen, de Super Cup. En Real Madrid had toen Figo, Zidan, Raúl, Hierro. Dat waren echt hele grote spelers, Zidan heb ik daar dingen zien doen in die wedstrijd, dan denk ik van jee, wat goed! Hij was écht goed. Ik heb met Van Nistelrooij mogen spelen. Bij Den Bosch was ie nog niet zo goed als later toen hij spits werd. En tegenwoordig ben ik een grote fan van Mbappé, jonge jonge, zó snel zó goed doelpunten maken! Natuurlijk, Messi en Ronaldo noemt iedereen. Messi is natuurlijk geweldig in wat hij doet als voetballer, maar ik kan veel meer genieten van Mbappé.
Uitgezonderd voetbal, heb je interesse in een andere sport? Ga je er naartoe om te kijken of op TV?
Ja, op TV kijk ik eigenlijk altijd wielrennen en dan voornamelijk naar de Tour de France. Ook de Giro d’Italia vind ik leuk om te zien. Tennistoernooien zoals Wimbledon, Roland Garros vind ik leuk om te kijken. Maar eigenlijk als ik de Olympische Spelen zie, dan vind ik atletiek ook heel mooi om te kijken, bijvoorbeeld de 100 meter sprint, horden. Dan kan ik de TV wel de hele dag op atletiek aanzetten. Ik vind darten heel leuk om te kijken. Sommige sporten hoef ik niet te zien. Schermen bijvoorbeeld, dat vind ik niks. Maar als er een WK is van bijvoorbeeld handbal of volleybal of zo, dat vind ik ook leuk om te kijken. Maar écht leuk vind ik voornamelijk de Tour de France in de zomer, wielrennen, tennistoernooien, grote toernooien, Wimbledon en Roland Garros, dat zijn wel de leukste sporten.
Als je het zelf in de hand had, wat zou je dan willen veranderen?
Kijk, we zijn nu al zó lang eerste divisie club (red.: Keuken Kampioen divisie club), ja, het liefst zou je natuurlijk met Den Bosch Eredivisie willen spelen. Ik zou het liefst met veel oud-voetballers van Den Bosch, die binding hebben met de club, de club weer opnieuw in de lift zetten met eigen jeugd. Met hopen dat je wat mensen kan vinden die financieel de boel kunnen helpen. Dat is gewoon lastig. Dat zie je nu ook weer met de overname, er komt wéér een nieuw groep die het overneemt. Ja, het is allemaal maar de vraag hoe dat gaat. Maar dat er eigenlijk een structuur en goeie lijn in de club komt, zodat we langzaam stapjes omhoog kunnen maken. RKC kan het, Willem II kan het, bij NAC zitten 19.000 mensen. Je zou zeggen: dat moet bij Den Bosch ook kunnen, alleen blijft het nu al jaren dat het heel moeilijk is.
Wat ik verder zou willen veranderen? Je ziet in de hele wereld overal problemen: Oekraïne, Rusland, Israël. Weet je, het leven is kort, laten we het zo mooi mogelijk maken in plaats van alleen maar oorlogen.
Door welk nieuwsfeit was je geschokt?
Er zijn natuurlijk een hele hoop dingen gebeurd zoals M17, dat vliegtuig dat naar beneden werd gehaald. Daar zaten bekende mensen in uit Rosmalen. De aardbeving in Turkije was natuurlijk verschrikkelijk. Als je dat op het nieuws ziet... De bosbranden in Australië, oorlog in Oekraïne nu al twee jaar. Als je in Frankrijk de aanslag op Bataclan hebt gezien en nu de aanslag in Moskou in een theater. Dan ga je naar een theater en dan komt er iemand met een mitrailleur binnen en die schiet je neer. Als je dat soort dingen allemaal ziet op TV, dan denk je: “Hoe is het in Godsnaam allemaal mogelijk”.
Wat zijn jouw toekomstdromen?
De belangrijkste droom is gezond blijven met je familie, dat vind ik het belangrijkste. En op sportief gebied: ik zou assistent-trainer van Den Bosch willen worden. Ik zou zelf een goeie trainer willen worden op amateurniveau, dus in de tweede divisie, derde divisie. Ik vind het leuk om bij de Jeugd van Den Bosch de jongens te helpen. Kijken waar mijn plafond ligt als trainer. Waar kan ik eindigen? Dit is echt mijn hobby, dus ik vind het gewoon heel leuk om te doen, dat ik dat ook kan blijven doen. Ik ben nu 46, ik word over een maand 47 en ik hoop dat ik dit nog 20 jaar kan doen. En dan bedoel ik ook met gezondheid, dat ik gezond blijf en dit nog 20 jaar lang kan blijven doen. Dat je op het veld staat, dat je fit blijft, dat je af en toe een balletje kan schieten, dat je met die jongens lol kan maken.
Heb je iets vreemds op je werk meegemaakt?
Voetbal humor dat is natuurlijk het leukste wat er is, in de kleedkamer lol maken met elkaar, auto’s met wax insmeren. We hebben een keer iemand die lag te slapen op een bank van de verzorger, een massagetafel, met tape heel zachtjes vastgemaakt. Toen ie wakker werd lag ie helemaal vast. In de tijd dat ik bij Feyenoord speelde ging ik altijd met de fiets naar de training. Toen kwam ik van het trainingsveld af en zag ik mijn fietsband in de lantaarnpaal hangen. Hadden ze alle onderdelen van mijn hele fiets los gemaakt en op mijn stoel neergelegd. Op mijn stoel lag een zadel en de band hing in de lantaarnpaal. Dat zijn nou leuke voetbal dingen!
Wie je zou graag willen ontmoeten?
Binnen het voetbal zou ik wel Jürgen Klopp willen ontmoeten. Vragen hoe hij voetbal ziet, hoe hij als trainer is, waarom hij trainer heeft willen worden, waarom ie het zo doet.
Buiten het voetbal? Ja, ik kijk graag films en ik ben een echte fan van Denzel Washington. Dat vind ik een goeie acteur. Films met Denzel Washington vind ik echt geweldig. Dan zou ik een keer met hem willen praten over hoe hij acteur is geworden
Maar verder ben ik niet zo van dromen om mensen te ontmoeten. Ik vind dat iedereen gelijk is.
Wie zou je graag een gele of rode kaart willen laten zien?
Dat vind ik een moeilijke vraag. Ik vind dat Poetin een rode kaart verdient door wat er nu allemaal gebeurt met de oorlog. Ik vind dat de oorlog zou moeten stoppen. Maar wie een gele kaart verdient weet ik zo niet.
Welk menu maak je gek, ben je verzot op?
Ik ben gek met Japans eten. Dat vind ik echt lekker. Als we uit gaan eten is het vaak Sushi eten, dat is echt lekker. Maar ik ben ook gek van zuurkool en boerenkool, dus het echte Nederlands eten vind ik heel lekker. Eigenlijk lust ik alles wel. Mijn vrouw zegt vaak: “Wat ik ook neerzet, hij eet het op”. Dus ik lust eigenlijk alles, maar ik ben wel echt gek van Nederlands eten en Japans vind ik ook erg lekker.
Welke hobby/hobby’s heb je?
Voetballen zie ik als mijn hobby. Ik heb twee kinderen, daar wil ik aandacht aan geven. Maar ik vind het ook leuk om spelletjes te doen, kaarten. Padellen of tennissen doe ik regelmatig. Ik doe weleens met mijn zoon gamen, dat vind ik wel leuk om af en toe eens te doen. Dat zijn eigenlijk wel een beetje mijn hobby’s.
Wat betekent voor jou FC Den Bosch?
Ik ben nu 46 en ik was 3 jaar oud toen ik met mijn opa naar Den Bosch ging kijken. Mijn opa heeft bij BVV gevoetbald, Nederlands elftal, voorloper van Den Bosch. Ik was 3 toen ik met mijn opa voor het eerst bij vak H ging kijken. Ik was 11 toen ik er ging spelen. Ik was 39 toen ik stopte met voetballen. Ik ben nu 46 en ik ben wéér bij Den Bosch. Eigenlijk heel mijn even loop ik al bij FC Den Bosch. Dus Den Bosch betekent wel heel veel voor mij.
Afscheid Anthony Lurling (Foto: Henk van Esch)
|
Kun jij het afscheid van jou een beetje omschrijven? Dat was op mijn verjaardag tegen RKC op 22 april. Ja dan ben je 39 en dan stop je na 22 jaar betaald voetbal. Dat is moeilijk om te moeten stoppen met iets wat je het liefst doet. Ik had toen heel veel last van mijn achillespees dat seizoen bij Den Bosch, ik ben twee keer er aan geopereerd. Gelukkig werd ik erna weer fit en heb ik nog een paar jaar kunnen spelen bij Engelen op lager niveau bij de amateurs. Alleen als je dan stopt met betaald voetbal wat je 22 jaar gedaan hebt, dat is altijd moeilijk. |
Hoe heb jij die avond beleefd?
Jááá, dat was súper! Superleuk! Heel veel familie en vrienden die op de tribune zaten. Ik mocht 10 minuten invallen op het einde, dus dat maakte ook nog dat ik voetballend kon stoppen. Daarna was het boven in de ruimtes bij Den Bosch superleuk geregeld door de club. Later in september datzelfde jaar heb ik nog een afscheidswedstrijd gehad bij NAC. Dus NAC-FC Den Bosch met de oud-spelers waar ik mee gespeeld had bij NAC tegen de oud-spelers waar ik mee gespeeld had bij FC Den Bosch tegen elkaar. Toen heb ik 1 helft bij NAC meegedaan en 1 helft bij Den Bosch. Dat was ook een superleuke dag met 4.000-5.000 mensen in het stadion die dan speciaal voor jou komen, dat was geweldig.
Jij bent een Bosschenaar en volgens de supporters een kind van de club. Bovendien ben jij een topscorer van de club met 77 doelpunten. Voel jij je een kind van de club?
Ja, ik ben geboren en getogen in Den Bosch, ik kom al 40 jaar bij de club. Ik ben topscorer aller tijden nog steeds met 77 doelpunten. Dat is iets om trots op te zijn. Als je als klein kind er van droomt om in het eerste van Den Bosch te spelen en nu ik 46 ben en nog steeds topscorer aller tijden van Den Bosch, ja dat is iets om trots op te zijn. Dat staat altijd in de boeken. Ik zie dat ook niet zo snel ingehaald worden, want als je tegenwoordig bij FC Den Bosch speelt en je maakt 20 doelpunten, dan ga je weg, dan word je verkocht. En in mijn periode dat ik hier speelde maakte ik 19 doelpunten in een seizoen en daarna 13. Toen bleef ik gewoon bij Den Bosch spelen. Dat is best wel iets waar ik trots op ben, ja.
Herinner jij een van de belangrijkste van die 77 doelpunten?
Ja, die 2 bij RBC, in het kampioensjaar. Met die 2 doelpunten werd je kampioen. Mooier kon het niet: als je zo lang bij de club speelt en dan weggaat en dan 2 doelpunten maken in het kampioensjaar, dat is natuurlijk het mooiste. Maar ik vergeet nooit mijn eerste goal: dat was thuis tegen Top Oss met Den Bosch. En FC Den Bosch-Top Oss is natuurlijk rivaliteit. Toen stonden we 2-1 achter en ik maakte in blessuretijd met links mijn eerste doelpunt: 2-2.
Ik heb iets gelezen over Dubai, dat je daar een contract hebt getekend. Is dat waar of niet?
Over Dubai dat was wel de waarheid, alleen: ik heb dáár een contract getekend voor Emplina. De voorzitter van Emplina, waar ik getekend heb nu, die heeft een huis in Dubai. En wij waren met de staf van Emplina in Dubai afgelopen winter en daar heb ik een contract getekend voor Emplina. Dus helemaal niks in Dubai. Alleen het contract is getekend in Dubai. Die journalist heeft er dus een soort trucje van gemaakt door te zeggen: “Hij tekent in Dubai”. Ik heb in Dubai getekend. Maar voor mijn contract bij Emplina. In Dubai was ik een weekje op vakantie.
Is er iets dat jij nog wilt vertellen?
Ik vind het geweldig hoe de supporters nog steeds in groten getale komen. Als je nu de M-side ziet, die zit natuurlijk iedere thuiswedstrijd zo goed als vol. Ik hoop dat dat blijft en ik hoop dat de club met de nieuwe eigenaren een nieuwe stap gaat zetten, een nieuwe richting naar betere tijden qua resultaten. We staan nu twintigste in de KKD en we willen allemaal dat we omhoog gaan.
Alexandros Moundreas
Interview: 20-03-2024, publicatiedatum: 17-04-2024
Volgende interview (in de maak):
Vragenuurtje met Anthony Lurling (supporters stellen vragen)
Jááá, dat was súper! Superleuk! Heel veel familie en vrienden die op de tribune zaten. Ik mocht 10 minuten invallen op het einde, dus dat maakte ook nog dat ik voetballend kon stoppen. Daarna was het boven in de ruimtes bij Den Bosch superleuk geregeld door de club. Later in september datzelfde jaar heb ik nog een afscheidswedstrijd gehad bij NAC. Dus NAC-FC Den Bosch met de oud-spelers waar ik mee gespeeld had bij NAC tegen de oud-spelers waar ik mee gespeeld had bij FC Den Bosch tegen elkaar. Toen heb ik 1 helft bij NAC meegedaan en 1 helft bij Den Bosch. Dat was ook een superleuke dag met 4.000-5.000 mensen in het stadion die dan speciaal voor jou komen, dat was geweldig.
Jij bent een Bosschenaar en volgens de supporters een kind van de club. Bovendien ben jij een topscorer van de club met 77 doelpunten. Voel jij je een kind van de club?
Ja, ik ben geboren en getogen in Den Bosch, ik kom al 40 jaar bij de club. Ik ben topscorer aller tijden nog steeds met 77 doelpunten. Dat is iets om trots op te zijn. Als je als klein kind er van droomt om in het eerste van Den Bosch te spelen en nu ik 46 ben en nog steeds topscorer aller tijden van Den Bosch, ja dat is iets om trots op te zijn. Dat staat altijd in de boeken. Ik zie dat ook niet zo snel ingehaald worden, want als je tegenwoordig bij FC Den Bosch speelt en je maakt 20 doelpunten, dan ga je weg, dan word je verkocht. En in mijn periode dat ik hier speelde maakte ik 19 doelpunten in een seizoen en daarna 13. Toen bleef ik gewoon bij Den Bosch spelen. Dat is best wel iets waar ik trots op ben, ja.
Herinner jij een van de belangrijkste van die 77 doelpunten?
Ja, die 2 bij RBC, in het kampioensjaar. Met die 2 doelpunten werd je kampioen. Mooier kon het niet: als je zo lang bij de club speelt en dan weggaat en dan 2 doelpunten maken in het kampioensjaar, dat is natuurlijk het mooiste. Maar ik vergeet nooit mijn eerste goal: dat was thuis tegen Top Oss met Den Bosch. En FC Den Bosch-Top Oss is natuurlijk rivaliteit. Toen stonden we 2-1 achter en ik maakte in blessuretijd met links mijn eerste doelpunt: 2-2.
Ik heb iets gelezen over Dubai, dat je daar een contract hebt getekend. Is dat waar of niet?
Over Dubai dat was wel de waarheid, alleen: ik heb dáár een contract getekend voor Emplina. De voorzitter van Emplina, waar ik getekend heb nu, die heeft een huis in Dubai. En wij waren met de staf van Emplina in Dubai afgelopen winter en daar heb ik een contract getekend voor Emplina. Dus helemaal niks in Dubai. Alleen het contract is getekend in Dubai. Die journalist heeft er dus een soort trucje van gemaakt door te zeggen: “Hij tekent in Dubai”. Ik heb in Dubai getekend. Maar voor mijn contract bij Emplina. In Dubai was ik een weekje op vakantie.
Is er iets dat jij nog wilt vertellen?
Ik vind het geweldig hoe de supporters nog steeds in groten getale komen. Als je nu de M-side ziet, die zit natuurlijk iedere thuiswedstrijd zo goed als vol. Ik hoop dat dat blijft en ik hoop dat de club met de nieuwe eigenaren een nieuwe stap gaat zetten, een nieuwe richting naar betere tijden qua resultaten. We staan nu twintigste in de KKD en we willen allemaal dat we omhoog gaan.
Alexandros Moundreas
Interview: 20-03-2024, publicatiedatum: 17-04-2024
Volgende interview (in de maak):
Vragenuurtje met Anthony Lurling (supporters stellen vragen)
Read more interviews here
All photos in the interviews were made available by the interviewees, unless stated otherwise. In accordance with the European law on personal data, all interviewees have authorized mister Alexandros Moundreas to publish the interview with their personal information and photos for historical journalistic reasons.
Copyright © 2015-2024 by Alexandros E. Moundreas. All rights reserved. The content of this website or any portion thereof may not be reproduced or used in any matter whatsoever without the express written permission of Alexandros E. Moundreas, except for the use of brief quotations in a review. For permission request you can contact Alexandros Moundreas via Facebook: