Συνέντευξη με τον 38χρονο φίλαθλο του Εθνικού Πειραιά
ΛΟΥΚΑΚΗ ΕΥΘΥΜΙΟ
Η αγάπη του για τους κυανόλευκους του Εθνικού Πειραιά είναι σε όλο τον κόσμο της ομάδας γνωστή. Επίσης γνωστό είναι και το δέσιμο με τους φανατικούς τους λεγόμενους «ΠΙΝΕΖΕΣ» στους οποίους αποδίδει και τα εύσημα για την 31χρονη πορεία τους στα πράγματα του Εθνικού. Σχεδόν σε όλη του την συνέντευξη είχε μόνο καλά λόγια να πει γι’ αυτό το οργανωμένο οπαδικό κίνημα όπως τους ονομάζει και παροτρύνει όλο το κόσμο να τους στηρίξει με ηθικό ή υλικό τρόπο. Πάμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα στα 38χρόνια του, αφού όσα λέει για την Εθνικάρα του είναι άξια συζήτησης που σίγουρα θα φέρουν ένα άλλο αέρα στους αναμφίβολα δυσαρεστημένους και όχι μόνο φιλάθλους της ομάδας του Πειραιά.
Όνομα: Λουκάκης Ευθύμιος (Όλοι με ξέρουν σαν Άκη).
Γεννήθηκες: Στις 19 Αυγούστου του 1980 στο Πασαλιμάνι. Κατοικία: Τώρα πια στο Παλαιό Φάληρο, αλλά και στην Καλαμάτα περιστασιακά. Οικογένεια: Ελεύθερος. Εργασία: Μέχρι πριν από λίγο καιρό εργαζόμουνα στην Καλαμάτα στο ξενοδοχείο Buca beach club της Nielson σαν μπάρμαν. Αλλά τώρα βρίσκομαι στο Παλαιό Φάληρο από τα τέλη Οκτωβρίου. Έχεις ασχοληθεί γενικά με τον αθλητισμό; Έχω παίξει ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο και πόλο. Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο όταν ήμουν 6 χρόνων στον Ποσειδώνα Καρδαμύλων Χίου, Δάφνη, Αθλητικό Όμιλο Παλαιού Φαλήρου. Έπαιξα ποδόσφαιρο και πόλο στους μικρούς του Εθνικού. Μόρφωση: Απόφοιτος ΜΜΕ με εξειδίκευση στην αθλητική δημοσιογραφία, κάτοχος διπλωμάτων τουριστικών και χώρων εστίασης, καθώς και διπλωμάτων και σεμιναρίων bartending. |
Πότε και πως θυμάσαι την πρώτη επαφή σου, το ξεκίνημά σου με τον Εθνικό Πειραιά;
Τέλη του ‘80 με είχε πάει ο μπαμπάς μου στο Γεώργιος Καραϊσκάκης σε ένα ματς με τον ΟΦΗ. Είχαμε πολλές χιλιάδες κόσμο και παρά το γεγονός ότι χάσαμε 0-1 εκείνη την μέρα ο Εθνικός είχε μπει στο αίμα μου.
Ποιός αγώνας σου άρεσε, ώστε να σου μείνει ανεξίτηλα χαραγμένος στη μνήμη σου μέχρι σήμερα;
Το πρωτάθλημα στο πόλο το ‘94 με αντίπαλο τον Ολυμπιακό για πολλούς λόγους. Την νίκη επί του Παναθηναϊκού με 3-6. Αν και πολύ μικρός θυμάμαι πόσο περήφανος και χαρούμενος ένιωθα. Και την νίκη και σωτηρία επί της Προοδευτικής στο Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Πήγαινες μόνος σου ή με φίλους στο γήπεδο; Συναντιόσασταν κάπου; Θυμάσαι κάποιους που η φιλία σας κρατάει μέχρι σήμερα;
Λοιπόν, θυμάμαι από μικρός, ότι πήγαινα με τον μπαμπά μου και πάμε ακόμα. Θυμάμαι τον Παναγιώτη Ανδρεάκο και τον Κώστα Κατσούλη και τα άλλα παιδιά από τους Πινέζες. Τα χρόνια άλλαξαν, έκανα παρέες, με τους οποίους συνεχίσαμε τον Σύνδεσμο Πινέζες στο Παλαιό Φάληρο από το 2004 ως το 2008 (μια πολύ δύσκολη περίοδο). Είμαι πολύ περήφανος για τον Κώστα, τον Νεκτάριο που ερχόντουσαν πολύ μικροί σε ηλικία από τον Πειραιά. Μου θύμιζαν εμένα και τους φίλους μου. Μετά κατόρθωσαν και συνέχισαν τον Σύνδεσμο στο φυσικό του χώρο, στον Πειραιά. Οι περισσότεροι που θυμάμαι από μικρό παιδί συνεχίζουν και έρχονται ακόμα. Και είναι πάρα πολλοί για να τους αναφέρω όλους.
Ποιές διαφορές εντοπίζεις στο ποδόσφαιρο του τότε και του σήμερα; Έχουν αλλάξει πολλά. Αυτές οι αλλαγές κάνουν καλό ή κακό;
Το ποδόσφαιρο σήμερα είναι πολύ εταιρικό αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Αυτό που λείπει σήμερα είναι το συναίσθημα, τόσο από αθλητές, όσο και από οπαδούς. Ευτυχώς υπάρχουν εξαιρέσεις.
Ποιός Έλληνας ή ξένος σου άρεσε τότε και ποιός σήμερα;
Σαν παιδί θαύμαζα τους Γεωργάρα, Τσινό, Δοξάκη, Καψή από Έλληνες. Τον Μπατίστα, Στρακόσια, Γιόβισιτς, Νταμιάνο από ξένους.
Εκτός ποδοσφαίρου σου αρέσει άλλο άθλημα; Πηγαίνεις να το παρακολουθήσεις από κοντά ή έστω από την τηλεόραση;
Αγαπάω το πόλο εξίσου με το ποδόσφαιρο. Θυμάμαι τον Εθνικό Πρωταθλητή, Κυπελλούχο. Θυμάμαι τον Νώντα. Γενικά όπου αγωνίζεται ο Εθνικός ομαδικά ή ατομικά, είμαι της άποψης, ότι πρέπει να βοηθάμε. Όλα τα τμήματα που φέρουν το σήμα του Εθνικού πρέπει να έχουν την βοήθεια του κόσμου.
Αν περνούσε από το χέρι σου τι θα ήθελες ν’ αλλάξεις;
Αρκετά πράγματα. Πρώτα θα ήθελα να κάνω τον κόσμο να έρθει κοντά στον ερασιτέχνη Εθνικό, ηθικά αλλά και έμπρακτα. Η απουσία του κόσμου από τμήματα που ο Εθνικός έχει πανελλήνιες διακρίσεις είναι τραγική. Πρέπει όλοι να στηρίζουν τον Σύνδεσμο Πινέζες, το μοναδικό οπαδικό οργανωμένο κίνημα του Εθνικού. Να καταλάβουν, ότι κάποια από αυτά τα παιδιά δεν έχουν ζήσει χαρές και όμως επιμένουν να αντιστέκονται. Χωρίς την επόμενη γενιά θα πάψει ο Εθνικός. Επικοινωνιακά πρέπει να γίνουμε πιο δυνατοί σε όλους τους τομείς σαν ομάδα.
Από ποιό γεγονός σοκαρίστηκες;
Από τον θάνατο του Παναγιώτη Ανδρεάκου που όταν ήταν μικρός περίμενα να τον δω πως και πως. Ήταν η ψυχή μας τότε. Μετά την άνανδρη δολοφονία του φίλου μου, φίλου μας Κώστα Κατσούλη νομίζω έχω στερέψει πια από λόγια και οι δολοφόνοι του ελεύθεροι.
Ποιόν θα ήθελες ευχαρίστως να συναντήσεις;
Γενικά δεν έχω ινδάλματα. Είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση με δεκάδες απαντήσεις. Χωρίς σειρά σημαντικότητας θα ήθελα να συναντήσω τους Τζωρτζ Μπεστ, Γιόχαν Κρόϊφ, Έλβις Πρίσλεϊ, Μέρλιν Μονρόε. Από ροκ μουσικούς τον alice cooper και τον lemmy, τον Πάολο Κοέλιο.
Ποιά είναι τα μελλοντικά όνειρά σου;
Να περιβάλλομαι από ανθρώπους που αγαπάω και με αγαπάνε. Ο Εθνικός να βρει τον δρόμο του που δεν είναι άλλος από το να πρωταγωνιστεί. Και ένα δικό μας γήπεδο πραγματικά δικό μας.
Είναι κάτι που έπαθες, σου συνέβει και θυμάσαι ακόμα σαν φίλαθλος του Εθνικού;
Θυμάμαι με εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας στο Τζάνειο. Παίζαμε με την Καλλιθέα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Ήμουν σε φάση που δεν επιτρεπόταν να πιω ούτε νερό, ούτε να σηκωθώ. Ανέβηκα σε ένα καρότσι με πρόφαση, ότι θέλω να πάω τουαλέτα. Πήρα ταξί να με πάει στο γήπεδο. Η απόδρασή μου κράτησε μέχρι σχεδόν το ταξί. Αν θυμάμαι καλά μου είπαν ότι λιποθύμησα. Έχω να διηγηθώ πραγματικά πολλές ιστορίες, οι περισσότερες ομορφότερες φυσικά από αυτήν και αυτό είναι που μένει.
Έχεις κάποια χόμπι;
Τα ταξίδια, το διάβασμα, την bachata, τον κινηματογράφο, το καλό φαγητό.
Ποιό είναι αυτό το μενού που σε ξετρελαίνει;
Ζυμαρικά με τρούφα και sushi. Και όλα τα παραδοσιακά ελληνικά φαγητά. Ό,τι φτιάχνεται με αγάπη.
Τι σημαίνει για σένα Εθνικός;
Η ζωή μου όλη.
Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι η καλύτερη ενδεκάδα όλων των εποχών του Εθνικού Πειραιά;
Με βάση τις δικές μου εμπειρίες και όχι παλαιοτέρων. Θα σου πω όχι ενδεκάδα, αλλά ένδεκα παίχτες. Κάποιους σε ίδια θέση.
1. Στρακόσια, 2. Δημόπουλος, 3. Καψής, 4. Τσινός, 5. Νταμιάνο, 6. Μπατίστα. 7. Γιόβισιτς, 8. Νινιάδης, 9. Εμπαλέ, 10. Γεωργάρας, 11. Σοφιανός.
Υπάρχει κάτι ακόμα που θα ήθελες να πεις;
Τέλος θα ήθελα ο κόσμος του Εθνικού που πιστεύω και ξέρω ότι είναι πολύς, να σταθεί δίπλα στην ομάδα. Και δίπλα στον Σύνδεσμο Πινέζες. Νομίζω ότι όλα τα παιδιά είναι εξαιρετικά και είμαστε σαν οικογένεια. Βοηθήστε με την παρουσία σας, τις φωνές σας. Αγοράστε κασκόλ, μπλουζάκια, ελάτε στους χορούς μας και τις μοναδικές εκδηλώσεις μας. Μην αφήσετε να σβήσει ο Σύνδεσμος, διότι χωρίς οπαδικό πνεύμα καμμιά ομάδα δεν έχει μέλλον. Ας φέρουμε νέα παιδιά στον Εθνικό.
07-11-2018
Αλέξανδρος Μουνδρέας
Τέλη του ‘80 με είχε πάει ο μπαμπάς μου στο Γεώργιος Καραϊσκάκης σε ένα ματς με τον ΟΦΗ. Είχαμε πολλές χιλιάδες κόσμο και παρά το γεγονός ότι χάσαμε 0-1 εκείνη την μέρα ο Εθνικός είχε μπει στο αίμα μου.
Ποιός αγώνας σου άρεσε, ώστε να σου μείνει ανεξίτηλα χαραγμένος στη μνήμη σου μέχρι σήμερα;
Το πρωτάθλημα στο πόλο το ‘94 με αντίπαλο τον Ολυμπιακό για πολλούς λόγους. Την νίκη επί του Παναθηναϊκού με 3-6. Αν και πολύ μικρός θυμάμαι πόσο περήφανος και χαρούμενος ένιωθα. Και την νίκη και σωτηρία επί της Προοδευτικής στο Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Πήγαινες μόνος σου ή με φίλους στο γήπεδο; Συναντιόσασταν κάπου; Θυμάσαι κάποιους που η φιλία σας κρατάει μέχρι σήμερα;
Λοιπόν, θυμάμαι από μικρός, ότι πήγαινα με τον μπαμπά μου και πάμε ακόμα. Θυμάμαι τον Παναγιώτη Ανδρεάκο και τον Κώστα Κατσούλη και τα άλλα παιδιά από τους Πινέζες. Τα χρόνια άλλαξαν, έκανα παρέες, με τους οποίους συνεχίσαμε τον Σύνδεσμο Πινέζες στο Παλαιό Φάληρο από το 2004 ως το 2008 (μια πολύ δύσκολη περίοδο). Είμαι πολύ περήφανος για τον Κώστα, τον Νεκτάριο που ερχόντουσαν πολύ μικροί σε ηλικία από τον Πειραιά. Μου θύμιζαν εμένα και τους φίλους μου. Μετά κατόρθωσαν και συνέχισαν τον Σύνδεσμο στο φυσικό του χώρο, στον Πειραιά. Οι περισσότεροι που θυμάμαι από μικρό παιδί συνεχίζουν και έρχονται ακόμα. Και είναι πάρα πολλοί για να τους αναφέρω όλους.
Ποιές διαφορές εντοπίζεις στο ποδόσφαιρο του τότε και του σήμερα; Έχουν αλλάξει πολλά. Αυτές οι αλλαγές κάνουν καλό ή κακό;
Το ποδόσφαιρο σήμερα είναι πολύ εταιρικό αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Αυτό που λείπει σήμερα είναι το συναίσθημα, τόσο από αθλητές, όσο και από οπαδούς. Ευτυχώς υπάρχουν εξαιρέσεις.
Ποιός Έλληνας ή ξένος σου άρεσε τότε και ποιός σήμερα;
Σαν παιδί θαύμαζα τους Γεωργάρα, Τσινό, Δοξάκη, Καψή από Έλληνες. Τον Μπατίστα, Στρακόσια, Γιόβισιτς, Νταμιάνο από ξένους.
Εκτός ποδοσφαίρου σου αρέσει άλλο άθλημα; Πηγαίνεις να το παρακολουθήσεις από κοντά ή έστω από την τηλεόραση;
Αγαπάω το πόλο εξίσου με το ποδόσφαιρο. Θυμάμαι τον Εθνικό Πρωταθλητή, Κυπελλούχο. Θυμάμαι τον Νώντα. Γενικά όπου αγωνίζεται ο Εθνικός ομαδικά ή ατομικά, είμαι της άποψης, ότι πρέπει να βοηθάμε. Όλα τα τμήματα που φέρουν το σήμα του Εθνικού πρέπει να έχουν την βοήθεια του κόσμου.
Αν περνούσε από το χέρι σου τι θα ήθελες ν’ αλλάξεις;
Αρκετά πράγματα. Πρώτα θα ήθελα να κάνω τον κόσμο να έρθει κοντά στον ερασιτέχνη Εθνικό, ηθικά αλλά και έμπρακτα. Η απουσία του κόσμου από τμήματα που ο Εθνικός έχει πανελλήνιες διακρίσεις είναι τραγική. Πρέπει όλοι να στηρίζουν τον Σύνδεσμο Πινέζες, το μοναδικό οπαδικό οργανωμένο κίνημα του Εθνικού. Να καταλάβουν, ότι κάποια από αυτά τα παιδιά δεν έχουν ζήσει χαρές και όμως επιμένουν να αντιστέκονται. Χωρίς την επόμενη γενιά θα πάψει ο Εθνικός. Επικοινωνιακά πρέπει να γίνουμε πιο δυνατοί σε όλους τους τομείς σαν ομάδα.
Από ποιό γεγονός σοκαρίστηκες;
Από τον θάνατο του Παναγιώτη Ανδρεάκου που όταν ήταν μικρός περίμενα να τον δω πως και πως. Ήταν η ψυχή μας τότε. Μετά την άνανδρη δολοφονία του φίλου μου, φίλου μας Κώστα Κατσούλη νομίζω έχω στερέψει πια από λόγια και οι δολοφόνοι του ελεύθεροι.
Ποιόν θα ήθελες ευχαρίστως να συναντήσεις;
Γενικά δεν έχω ινδάλματα. Είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση με δεκάδες απαντήσεις. Χωρίς σειρά σημαντικότητας θα ήθελα να συναντήσω τους Τζωρτζ Μπεστ, Γιόχαν Κρόϊφ, Έλβις Πρίσλεϊ, Μέρλιν Μονρόε. Από ροκ μουσικούς τον alice cooper και τον lemmy, τον Πάολο Κοέλιο.
Ποιά είναι τα μελλοντικά όνειρά σου;
Να περιβάλλομαι από ανθρώπους που αγαπάω και με αγαπάνε. Ο Εθνικός να βρει τον δρόμο του που δεν είναι άλλος από το να πρωταγωνιστεί. Και ένα δικό μας γήπεδο πραγματικά δικό μας.
Είναι κάτι που έπαθες, σου συνέβει και θυμάσαι ακόμα σαν φίλαθλος του Εθνικού;
Θυμάμαι με εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας στο Τζάνειο. Παίζαμε με την Καλλιθέα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Ήμουν σε φάση που δεν επιτρεπόταν να πιω ούτε νερό, ούτε να σηκωθώ. Ανέβηκα σε ένα καρότσι με πρόφαση, ότι θέλω να πάω τουαλέτα. Πήρα ταξί να με πάει στο γήπεδο. Η απόδρασή μου κράτησε μέχρι σχεδόν το ταξί. Αν θυμάμαι καλά μου είπαν ότι λιποθύμησα. Έχω να διηγηθώ πραγματικά πολλές ιστορίες, οι περισσότερες ομορφότερες φυσικά από αυτήν και αυτό είναι που μένει.
Έχεις κάποια χόμπι;
Τα ταξίδια, το διάβασμα, την bachata, τον κινηματογράφο, το καλό φαγητό.
Ποιό είναι αυτό το μενού που σε ξετρελαίνει;
Ζυμαρικά με τρούφα και sushi. Και όλα τα παραδοσιακά ελληνικά φαγητά. Ό,τι φτιάχνεται με αγάπη.
Τι σημαίνει για σένα Εθνικός;
Η ζωή μου όλη.
Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι η καλύτερη ενδεκάδα όλων των εποχών του Εθνικού Πειραιά;
Με βάση τις δικές μου εμπειρίες και όχι παλαιοτέρων. Θα σου πω όχι ενδεκάδα, αλλά ένδεκα παίχτες. Κάποιους σε ίδια θέση.
1. Στρακόσια, 2. Δημόπουλος, 3. Καψής, 4. Τσινός, 5. Νταμιάνο, 6. Μπατίστα. 7. Γιόβισιτς, 8. Νινιάδης, 9. Εμπαλέ, 10. Γεωργάρας, 11. Σοφιανός.
Υπάρχει κάτι ακόμα που θα ήθελες να πεις;
Τέλος θα ήθελα ο κόσμος του Εθνικού που πιστεύω και ξέρω ότι είναι πολύς, να σταθεί δίπλα στην ομάδα. Και δίπλα στον Σύνδεσμο Πινέζες. Νομίζω ότι όλα τα παιδιά είναι εξαιρετικά και είμαστε σαν οικογένεια. Βοηθήστε με την παρουσία σας, τις φωνές σας. Αγοράστε κασκόλ, μπλουζάκια, ελάτε στους χορούς μας και τις μοναδικές εκδηλώσεις μας. Μην αφήσετε να σβήσει ο Σύνδεσμος, διότι χωρίς οπαδικό πνεύμα καμμιά ομάδα δεν έχει μέλλον. Ας φέρουμε νέα παιδιά στον Εθνικό.
07-11-2018
Αλέξανδρος Μουνδρέας
Read more interviews here
All photos in the interviews were made available by the interviewees, unless stated otherwise. In accordance with the European law on personal data, all interviewees have authorized mister Alexandros Moundreas to publish the interview with their personal information and photos for historical journalistic reasons.
Copyright © 2015-2020 by Alexandros E. Moundreas. All rights reserved. The content of this website or any portion thereof may not be reproduced or used in any matter whatsoever without the express written permission of Alexandros E. Moundreas, except for the use of brief quotations in a review. For permission request you can contact Alexandros Moundreas via Facebook:
|
|
|
|