Συνέντευξη με τον 52χρονο φίλαθλο του Εθνικού Πειραιά
ΓΙΩΡΓΟ ΔΡΙΤΣΑΚΗ
Ο πατέρας του τον έπαιρνε από πολύ μικρό παιδί (6-7) μαζί με τον αδερφό του για να πάνε και οι τρεις παρέα με τα πόδια στο γήπεδο Καραϊσκάκης. Η αγάπη του για τους κυανόλευκους του Πειραιά απέραντη, αλλά και ο σεβασμός του που κρύβει στην καρδιά του για την ομάδα του μεγάλου λιμανιού της χώρας σίγουρα δεν περνάει απαρήτηρητος πέραν από κάθε αμφιβολία. Επειδή δεν μπορούσε να βλέπει την αγαπημένη του ομάδα να κατρακυλά βαθμολογικά, παίζοντας ακόμα και στα τοπικά πρωταθλήματα του Πειραιά και να μην μπορεί να σηκώσει κεφάλι, προτίμησε την αποχή. Πάμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα στα 52 χρόνια του σε μια συνέντευξη που θα συζητηθεί, αφού προσεγγίζει με τρόπο ευαίσθητο, όσον αφορά τον Εθνικό, αλλά και τα κοινωνικά θέματα, ενώ μας αναφέρει και το λόγο της επιστροφής του στις κερκίδες, όπου αγωνίζονται οι κυανόλευκοι, φυσικά εντός λεκανοπεδίου.
|
Όνομα: Γεώργιος Δριτσάκης.
Γεννήθηκες: Γεννήθηκα στις 17 Ιουνίου 1966 στον Πειραιά και συγκεκριμένα στον Άγιο Νείλο. Κατοικία: Μένω στον Κορυδαλλό από το 1995. Οικογένεια: Είμαι παντρεμένος με την Ιωάννα (45) και έχουμε έναν παλλήκαρο τον Θάνο (23). Εργασία: Είμαι ηλεκτρονικός και εργάζομαι σε αντιπροσωπεία με ταμειακές μηχανές εδώ και 28 χρόνια. Παράλληλα απασχολούμαι σαν part-time κάποιες μέρες σε Πρακτορείο προπό. Έχεις παίξει ο ίδιος ποδόσφαιρο; Έχω παίξει στον ΔΑΟ Αργοναύτη και στον ΑΟ Φίλαθλοι. |
Πότε και πως θυμάσαι την πρώτη επαφή σου, το ξεκίνημά σου με τον Εθνικό Πειραιά;
Θυμάμαι τον πατέρα μου που μας έπαιρνε από το χέρι εμένα και τον αδερφό μου, και πηγαίναμε ποδαράτοι στο Καραϊσκάκης, στην ηλικία 6-7 χρονών. Πολλές φορές επειδή δούλευε και Κυριακές ερχόταν με τα ρούχα της δουλειάς και με ταξί φεύγαμε κατευθείαν. Βέβαια εμένα και τον αδερφό μου μέχρι να έρθει να μας πάρει δεν μας χώραγε το σπίτι. Μπορεί να περιμέναμε και μια ώρα απέξω. Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά, από τα πρώτα παιχνίδια που είδα την ομάδα μας ήταν ότι με τη λήξη πηγαίναμε με τον πατέρα πάντα στα επίσημα να δούμε τους παίχτες που έφευγαν. Ειδικά αν είχαμε κερδίσει κιόλας η χαρά μας απερίγραπτη. Μας χάϊδευαν το κεφάλι ο Τσαφ, ο Κρεμμύδας, ο Βαμβακούσης κ.α.
Ποιός αγώνας σου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση, ώστε να σου μείνει ανεξίτηλα χαραγμένος στη μνήμη σου μέχρι και σήμερα;
Το παιχνίδι που μου έχει μείνει ανεξίτηλα είναι ένα παιχνίδι Κυπέλλου Εθνικός-Καστοριά (0-1). Η ομάδα μας 80-20 κατοχή, ευκαιρίες, 5-6 δοκάρια, παράταση, μια κατεβασιά η Καστοριά στο 120´λεπτό γκολ και τέλος αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Πρέπει να ήταν δεκαετία ‘80, αν δεν με απατά η μνήμη μου.
Πήγαινες μόνος σου, με φίλους σου ή με μέλη της οικογενείας σου στο γήπεδο; Συναντιόσασταν κάπου; Θυμάσαι κάποιους που πηγαίνατε μαζί και πάτε μέχρι ακόμα και τώρα;
Ξεκίνησα με τον πατέρα μου, όπως σου ανέφερα και πιο πάνω, αλλά μετά πηγαίναμε μόνοι με τον αδερφό μου. Και καμιά φορά και με τον giannis flame bar ένα στενό πιο πάνω από το δικό μου έμενε τότε.
Ποιές διαφορές εντοπίζεις μεταξύ του ποδοσφαίρου τότε και σήμερα; Έχουν αλλάξει πολλά. Αυτές οι διαφορές κάνουν καλό ή κακό;
Διαφορές; εεμ βέβαια υπάρχουν διαφορές και μεγάλες μάλιστα. Εκτός του ότι τώρα παίζεται διαφορετικό ποδόσφαιρο από πλευράς δύναμης, τεχνικής, ταχύτητας, συστημάτων, τότε ήταν πιο ρομαντικό, παίζαν περισσότερο και για την φανέλα και όχι τόσο για τα χρήματα. Τώρα είναι το ανάποδο είναι καθαρά επαγγελματικό.
Ποιός Έλληνας ή ξένος ποδοσφαιριστής σου άρεσε τότε και ποιός σήμερα;
Από τους τότε ξένους μου άρεσε ο Κρόϊφ και από τους ξένους του Εθνικού μας ο Καλκαντέρα, ο Ρόρμπαχ. Από τους τώρα από ξένους ο Μέσι και από την Εθνικάρα μας ο Μάναλης, ο Παυλάκης παιδιά δικά μας.
Εκτός ποδοσφαίρου σου αρέσει κάποιο άλλο άθλημα; Πηγαίνεις να το παρακολουθήσεις από κοντά ή έστω από την τηλεόραση;
Είμαι ποδοσφαιρόφιλος 100% λόγω και της δεύτερης δουλειάς.
Αν περνούσε από το χέρι σου τι θα ήθελες ν’ αλλάξεις;
Αυτό που θα ήθελα ν’ αλλάξω είναι το γηπεδικό στην ομάδα μας. Πιστεύω ότι είναι το Α και το Ω για ένα σύλλογο σαν τον δικό μας με τόσο μεγάλη ιστορία που έχει.
Από ποιό γεγονός σοκαρίστηκες;
Από τον θάνατο του Κώστα του Κατσούλη, αν και δεν τον ήξερα προσωπικά, νομίζω ότι είναι το χειρότερο.
Ποιόν θα ήθελες να συναντήσεις;
Τον Χάρι Κέιν. Παρεπιπτόντως υποστηρίζω Τότεναμ στην Αγγλία.
Ποιά είναι τα μελλοντικά όνειρά σου;
Τα όνειρά μου πολλά. Θα σου πω όμως κάνα δύο. Τον Εθνικό μας ξανά στην Α´ Εθνική και με δικό του γήπεδο.
Έχεις πάθει κάτι περίεργο στην εργασία σου;
Στην εργασία όχι, αλλά όταν έπαιζα ποδόσφαιρο είχα ένα σοβαρό τραυματισμό στον αυχένα, που ήταν και ο κυριότερος λόγος που μου έκοψε το ποδόσφαιρο.
Σε ποιόν θα έδειχνες κίτρινη κάρτα;
Κίτρινη κάρτα εε; λοιπόν κίτρινη κάρτα φίλε μου θα έδινα στην κάθε ηγεσία του Δήμου Πειραιά που εδώ και χρόνια μας έχει σαν παρακατιανούς στο περιθώριο.
Σε ποιόν θα έδειχνες κόκκινη κάρτα;
Η κόκκινη κάρτα δεν έχει βγει ακόμα. Εύχομαι να μην βγει όμως και να γίνει πραγματικότητα το όνειρο του κάθε Εθνικού. Γήπεδο στον Εθνικό μας λοιπόν.
Έχεις κάποια χόμπι;
Το ψάρεμα, όταν μου μένει χρόνος.
Ποιό είναι αυτό το μενού που σε ξετρελαίνει;
Ψάρια, ψάρια, ψάρια χαχαχαχαχα ό,τι έχει σχέση με αυτά με ξετρελαίνει.
Τι σημαίνει για σένα Εθνικός Πειραιά;
Εθνικός..μμ. Από που να ξεκινήσω; Αγάπη, λατρεία, αρρώστεια, μια οικογένεια, τρόπος ζωής, καρδιοχτύπια στις κερκίδες, άγχος, βαριά φανέλα, σεβασμός.
Ποιά είναι κατά τη γνώμη σου η καλύτερη ενδεκάδα όλων των εποχών του Εθνικού Πειραιά;
Αρβανίτης, Βαμβακούσης, Φ. Παπαδόπουλος, Καψής, Γεωργάρας, Σταματάκης, Ιλούνγκα, Κοτίδης, Καλκαντέρα, Ρόρμπαχ, Καραΐσκος.
Υπάρχει κάτι άλλο ακόμα που θα ήθελες να πεις;
Αυτό που θέλω να αναφέρω για να κλείσω και την όμορφη συνέντευξη φίλε μου, είναι ότι για αρκετά χρόνια είχα αποχή από την ενεργό δράση και τα του Εθνικού και λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, αλλά και επειδή δεν μπορούσα να βλέπω την ομάδα μας να παίζει σε μικρότερες κατηγορίες. Θα αρρώσταινα σίγουρα. Όμως τα τελευταία 3 χρόνια χάρη ενός παίκτη ενεργού τώρα (ο Μάναλης είναι πολύ φίλος του γιου μου) ξαναγύρισα στην μεγάλη μου αγάπη τον Εθνικό και στην εξέδρα. Τον ευχαριστώ πολύ. Βέβαια βλέπω και την μεγάλη και αξιέπαινη προσπάθεια της διοίκησης.
03-02-2019
Αλέξανδρος Μουνδρέας
Next interview: Spyros & Panagiotis Moundreas
Read more interviews here
All photos in the interviews were made available by the interviewees, unless stated otherwise. In accordance with the European law on personal data, all interviewees have authorized mister Alexandros Moundreas to publish the interview with their personal information and photos for historical journalistic reasons.
Copyright © 2015-2020 by Alexandros E. Moundreas. All rights reserved. The content of this website or any portion thereof may not be reproduced or used in any matter whatsoever without the express written permission of Alexandros E. Moundreas, except for the use of brief quotations in a review. For permission request you can contact Alexandros Moundreas via Facebook:
|
|
|
|