Interview met de 75-jarige fotograaf en supporter van FC Den Bosch
HENK VAN ESCH
Hij is nu niet alleen fotograaf, maar ook jarenlang een echte supporter, die vanaf 7-8 jaar met zijn vader vanuit Vught samen met vrienden op bezoek kwam naar stadion De Vliert. En daarna met zijn vrienden, zoals Chris Schols, die inmiddels is overleden, en Kees van Engelen. Henk is altijd positief over zijn geliefde club FC Den Bosch, maar ook in het algemeen, daarom wil hij altijd mensen helpen, dat kan niet anders. Wij gaan hem leren kennen op 75-jarige leeftijd in een interview waarin hij ontzettend mooi en bijzonder heeft gepraat over FC Den Bosch en zijn hele interessante leven.
Henk op het feest van de Supportersclub FC Den Bosch 11-05-2019 (foto: Marina Moundrea)
|
Naam: Henk van Esch.
Geboren: Ik ben in Vught geboren op 17 februari 1946. Woonplaats: Nu woon ik in Vinkel, da’s nu ook ’s-Hertogenbosch. Familie: Mijn vrouw Thea, wij zijn nu 55 jaar getrouwd. Ik heb twee zoons, de oudste is Ryan van Esch (54) en Wilco (46). Mijn oudste zoon is getrouwd met Jojanneke, zij is onderwijzeres. Ik heb twee kleinkinderen, een tweeling Yara en Yente, zijn nu 10 jaar oud, mooie meisjes. Opleiding: Ik heb gewoon lagere school gehad, LTS, was vroeger heel normaal, en toen zijn we gaan werken. Ik heb geen fotografie opleiding gehad, alleen een goeie leermeester gehad hier uit Den Bosch. Ik ben even zijn naam kwijt, maar het was een oude man, woont hier ook ergens in de buurt. Het beste is doen, doen, doen. Vroeger schreef ik alles op, dan ging ik foto’s maken, dié sluitertijd, dié sluitertijd, dié stop of licht, maar nu is alles digitaal en nu maakt ie van 1 persoon 10 foto’s. Beroep: Fotograaf. Heb jij zelf gevoetbald of een andere sport gedaan? In Vught bij Zwaluw V.F.C. Was een heel mooie tijd, tot mijn 16e jaar dacht ik. Atletiek heb ik ook gedaan, bij O.S.S. Volo. Ik deed hardlopen en mijn vrouw deed discus werpen. Kon ze heel goed. |
Jij bent wakker geworden en jij gaat naar de badkamer om jouw gezicht te wassen. Wat zie jij precies in de spiegel? Omschrijf een beetje jouw persoonlijkheid?
Als je wakker wordt en in de badkamer in de spiegel kijkt, dan denk je: “Hé, ben ík dat?” Maar dan ben je nog niet geschoren (scheren doe ik niet want ik heb een baardje). Dan poets ik mijn tanden en wordt het al een stukje beter, een beetje koud water over je gezicht. Wat ik zie: ik ben altijd positief, nooit negatief, ik ben zeer sociaal, ik help altijd mensen. Nu ook weer vandaag, maar dat is weer een ander verhaal. Maar goed, ik probeer altijd mensen te helpen.
Kun je iets over een gewone dag en over een dag met iets dat onverwachts voor jou was vertellen?
Hoe mijn dag er uitziet? Ik kom drie keer in de week op de markt, op de woensdag, vrijdag en zaterdag. Morgen is Swim to Fight Cancer in Den Bosch. Morgen is ook een koninklijke onderscheiding, mag ik niet vertellen wie het is. Da’s onder embargo. En morgenmiddag werk ik, ga ik foto’s maken voor de krant in het Vicki Brownhuis. Dan gaan meisjes trimmen op de fiets van 11.00 tot 17.00 uur, maar ik ga maar van 11.00 tot 15.00 uur foto’s maken voor de krant.
Wanneer en hoe herinner je je jouw eerste contact, jouw begin met FC Den Bosch als supporter en daarna als fotograaf?
Mijn eerste contact als supporter was toen ik 7 of 8 jaar was. Toen ging ik al met mijn vader naar BVV Den Bosch vanuit Vught met een meneer uit Vught, Jan van de Wiel zijn vader (Jan die heeft ook in het bestuur gezeten van Den Bosch). Die kwam iedere zondag om half twee bij ons op de Helvoirtseweg, toeterde, en wij gingen naar buiten mijn vader en ik, stapten in de auto en we reden naar het stadion De Vliert. Mijn vader had een kaart voor Vak G, je hoefde niet te betalen toen, je kon gewoon naar binnen. In de rust ging mijn vader een borreltje pakken bij Gerrit Schulte, hier in het restaurant boven, heel oud, al die foto’s die heb ik nog hoor! Al die oude foto’s zijn van het stadion, de trappen, die oude pisbakken, het oude veld, de oude lichtmasten.
En zo is dat steeds verder gegaan. Ik ging altijd naar FC Den Bosch, uit en thuis. Toen ik 18, 19, 20 was heb ik een seizoenkaart gekocht voor de hoofdtribune. Met een vriend van mij ging ik altijd iedere wedstrijd ernaartoe. We gingen naar de uitwedstrijden met de auto, óf ik reed óf hij reed, naar Cambuur, naar Maastricht, overal naartoe. Toen nog niet als fotograaf. Ik ging altijd naar het stadion met Chris Schols, helaas overleden, een goede vriend van mij. We gingen altijd naar uitwedstrijden. Nadat Chris was overleden ging ik met Kees van Engelen, die was toen ook sponsor bij FC Den Bosch, op de broeken Brabant Inpakcentrum uit Berlicum. Hij is nog steeds supporter, maar hij heeft helaas gezondheidsproblemen. Hij kent alle trainers, Jack de Gier, Ruud Kaiser, Ad Zonderland, die ik heb meegemaakt, Chris van de Laar, ja noem maar op, van alles.
In de Panasonic-tijd heb ik een camera gehad, een statief en een kleine televisie erbij om op de hoofdtribune alle wedstrijden te filmen. Ik nam alles op met de videocamera en ‘s maandags ging ik naar het stadion naar de trainer, Hans van der Pluijm, om trainingsbanden te bekijken en de wedstrijden te analyseren, dat was heel mooi. En dan zei hij: “Ja, dat heb je goed gedaan”.
De mooiste foto’s die ik heb gemaakt en waar ik trots op was zijn die van de wedstrijd RBC-FC Den Bosch, toen we kampioen werden. Lurling scoorde meen ik twee of drie keer, Anthony. Fred van der Hoorn stond erin, Maikel Aerts als keeper. Met champagne in de douche, alles. ‘s Avonds in Den Bosch gingen we feest vieren op het stadhuis. Is niet normaal, dat waren echt hele mooie tijden.
Welke Nederlandse of buitenlandse voetballer bevalt je van toen en van nu?
Ruud van Nistelrooij! Ruud is geboren in Geffen waar zijn vader, Tiny van Nistelrooij, woonde. Zijn vader was trainer bij EVVC in Vinkel. Ruud kwam dan ’s morgens met papa mee. Toen Ruud 6, 7 of 8 jaar was, ik weet het niet meer precies, ging het een keer regenen en werd het voetbal afgelast. O wat een drama. “Ik wil niet naar huis, ik wil voetballen!” Dan zei papa: “Ja, afgelast. Ik pak een pilsje in de kantine en limonade voor de kinderen en dan gaan we naar huis”. “Nee, ik wil hier blijven!”. Dat kan ik me heel goed herinneren.
Een andere speler die mij goed beviel was Željko Petrović, daar heb ik nog steeds contact mee. Dat is een vriend van mij.
Heb je weleens iets vreemds of iets bijzonders meegemaakt op je werk?
Ik ben met FC Den Bosch drie keer naar Marokko geweest, naar Afrika, daar heb ik trainingskampen meegemaakt. In Marokko werd, toen wij daar waren, een nieuwe moskee gebouwd. Die was net open en wij mochten een rondleiding krijgen. Bij de bouw van de moskee hebben toen 300 mensen het leven gelaten. De steigers die ze hadden vielen om, het moest allemaal goedkoop. En alle mensen daar in Marokko hebben 1 euro moeten geven voor die moskee. Dat heeft miljoenen gekost. Maar wat een moskee zeg! Met goud bekleed. Prachtig land, prachtig land.
Welke verschillen lokaliseer je tussen het voetbal van toen en van nu? Ze hebben veel veranderd. Zijn deze veranderingen goed of slecht?
Het voetbal van nu verschilt van het voetbal van vroeger. Nu is het veel meer tactiek. Ze hebben drie trainers op de bank, die hebben allemaal iPads. Dan komt er een speler, die gaat daar staan en de trainer zegt: “dát doen” en de assistent zegt: “je moet dát doen”. Maar de jongens willen het zélf doen en zijn het allemaal vergeten, ze willen voetballen. Die tactiek, vind ik, werkt niet.
Wat ik belangrijk vind: je moet de spelers uit de buurt halen. Dat was vroeger ook toen ik naderhand in Vinkel woonde. Ik was supporter bij FC Den Bosch en ik weet nog dat Frans Kleijssen penningmeester was, administrateur op kantoor. Ik had iedere week 100 kaartjes verkocht in Vinkel en ze kwamen allemaal kijken. Maar er speelden ook jongens uit de regio bij ons in Den Bosch. Kijk, Jordens Peters kwam uit Berlicum, Ruud van Nistelrooij kwam uit Geffen, Theo Lucius kwam uit Veghel, Hans Gillhuis kwam uit Vught vroeger, die hebben nog meer bekende jongens: Arnold Scholten, een icoon!
Maar tegenwoordig? Voor één jongen van 17, 16, 15 jaar komen 5 scouts kijken. Dan komt PSV en die zegt: “Ja, kom, we hebben een bus voor jou”, die worden naar school gebracht. En ze gaan voor het geld, alleen maar voor het geld, ik vind het wel jammer.
Uitgezonderd voetbal heb je interesse in een andere sport? Ga je er naartoe om te kijken of op TV?
Alle sporten vind ik mooi: dammen, basketbal (daar heb ik ook veel foto s van gemaakt), hockey (ik ben veel bij de hockey club Den Bosch geweest). Ik ben ook veel bij Feyenoord, Ajax en PSV geweest. Ik heb een NSP-kaart (red.: in Nederland officieel erkende identiteitskaart voor sportjournalisten). Ik ben lid van de Nederlandse sportpers en ik heb al 40 jaar een perskaart, dus ik kan bij alle stadions gewoon naar binnen.
Gisteren is het even moeilijk geweest (red.: wedstrijd VVV-Venlo - FC Den Bosch d.d. 10-09-2021). Ik stond bij de supporters van VVV Venlo. Ik moet wel zeggen: VVV supporters zijn sportieve mensen, heel sportief, dat meen ik echt. Ik moest als pers achter gaan staan. Daarvoor moest ik helemaal omlopen en toen zei iemand: “ik ga u helpen”. Nou perfect, ik mocht gewoon over de tribune lopen, zo naar buiten, ik was zó bij de bus. Maar normaal moet je helemaal omlopen. Die man zei ook: “Den Bosch gaat winnen hé? Nog drie minuten voetballen” en ik zeg: “nou ja, ik hoop het”. “Bent u van Den Bosch?”. Ik zeg: “Ja. Ik ben fotograaf”. “Nou, gefeliciteerd, hé?” en gelijk maken ze 1-1 en toen 2-1. Zegt ie: “Ja, sorry meneer, ik kan het niet helpen”.
Wie zou je graag willen ontmoeten?
Ik heb al zo veel mensen ontmoet: Maxima, Willem-Alexander, prins Claus, Pieter van Vollenhoven, koningin Beatrix, prins Maurits. Ik heb van hen allemaal foto’s gemaakt. Ik heb ook een brief gehad van de koningin, die heb ik thuis liggen, met watermerk. Van Maxima heb ik een foto gemaakt hier in Den Bosch, die staat in mijn telefoon. Een prachtige dame, leuke vrouw. Die foto heb ik ingelijst, daarvoor had ik een lijstje gekocht van de Action voor 3 euro. Koning Willem-Alexander was bij Indoor Brabant 4 jaar geleden met zijn 3 dochters. Ik was de enige fotograaf want niemand mocht het weten. Privé bezoek mag je nooit fotograferen, maar de voorzitter zei: “Henk, de koning vind het goed, jij mag alleen fotograferen, maar mag niks publiceren”. Ik had de foto van Maxima ingelijst, ik zeg tegen Anky van Grunsven, die toen voorzitter was: “jij moet ‘m aan de koning geven”. “Nee nee” zegt ze, ”jij moet ‘m geven”. Ik zeg: “Nee, jij bent voorzitter, geef maar af als je weggaat op de tribune”. Ik ga beneden staan met mijn camera, geeft ze het aan de koning: “Ik heb een cadeautje voor u” zegt ze. Oké, hij pakt het uit, hij pakt zo de foto: “Wie heeft die gemaakt?”. “Henk, hij staat beneden.” “Och, die ken ik” zegt ie. “Die foto is van de gemeente Den Bosch en het provinciehuis” zegt ie tegen mij. Ik zeg: “Ja, dat klopt”. “Nou, mooi, hartstikke mooi”. Toen zegt ie nog tegen Anky: “Die komt op het kastje!”. Nou prima. Vijf dagen later ligt er een brief in de bus, mijn vrouw zegt: “Een brief van het Koninklijk Huis?”. “Dat zou best kunnen, ik weet ik niet”. Ik heb er al twee gehad. Koningin Maxima: “Bedankt voor de prachtige foto!”. Goed, nou komt de koning op de televisie met de toespraak vanuit zijn werkkamer. Wat denk je? Staat daar de foto, van Maxima! Vond ik mooi, echt mooi.
Verder heb ik Rutte ontmoet, Balkenende, ik heb ministers ontmoet. Ze proberen allemaal hun werk te doen. Mikkers heb ik gesproken en ken ik goed, de Commissaris van de Koning ken ik goed en Rombouts ook. Ik heb Richard Krajicek ontmoet, Paul Haarhuis, alle winnaars van Autotron tennistoernooi heb ik gefotografeerd. Ik ben bij Indoor Brabant geweest, Anky van Grunsven. Ik heb Jan Jansen ontmoet, Gerrie Kneteman, Joop Zoetemelk. Ik heb op de Champs-Élysées gestaan naast de winnaar van de Tour de France 1996. Ik heb alle foto’s gemaakt voor de gemeente Den Bosch in 1996 één jaar lang. Ik ben overal naartoe geweest.
Ik ben ook bij Ceausescu geweest in Roemenie. Die rookte van die grote sigaren, die je met twee handen moest vasthouden, niet normaal zeg.
Door welk nieuwsfeit was je geschokt?
Een nieuwsfeit waar ik door geschokt was, dat was 9/11. Verschrikkelijk. En 1995 was ook een drama, bijna watersnood in Den Bosch. Ik heb overal foto’s van gemaakt. De A2 stond onder water hé? Daar heb ik foto’s van. Daar stond een bordje afslag Schijndel / Den Bosch en dat was afgesloten, want er stond zo veel water. En in het Bossche Broek stond álles onder water. Er was een breuk in de dijk en de bordjes staken maar een eindje boven water uit. Het was heel erg, ik heb met de boot foto’s gemaakt.
Eén ding bij FC Den Bosch kan ik me nog herinneren: een jongen is verdronken in Volendam, van Moonen, 30 jaar geleden, denk ik. Toen de wedstrijd werd afgelast is hij op stap geweest op de dijk en toen is ie in het water gevallen en verdronken. Dat was een supporter.
Wat zijn jouw toekomstdromen?
Mijn toekomstdromen? Het belangrijkste vind ik dat we gezond blijven, dat mijn kinderen gezond blijven en mijn kleinkinderen. Daar heb ik alles voor over. De tweeling, Yara en Yente, dat is gewoon het einde. Dat is het mooiste wat er is. Ze zijn twee keer mee naar FC Den Bosch geweest. Ik heb foto’s gemaakt bij de Open Dag. Die foto heb ik ook in de kranten, maar mijn zoon zegt: “Luister pa, ik wil mijn kinderen niet in de publiciteit”. Mijn zoon heeft twee keer Expeditie Robinson gewonnen. Twee keer, kijk maar op internet. Knappe vent, daarom was het gevaarlijk.
Welke hobby’ s heb je?
Mijn hobby’s zijn jeu de boules, zaalvoetbal en ja, voetbal kijken, hè? Ik heb ook veel getennist met mijn vrouw, dubbel, maar het ging niet goed hè samen. We hebben gewisseld, zij met de buurman en ik met de buurvrouw, want samen gaat niet. Dan ga je mopperen tegen bij elkaar. En de buurvrouw durft niet te mopperen. Zo was dat toch? Heb je ooit getennist? Alle echtparen hebben ruzie op de bank. Dan zeggen ze: “Jongen, sla die bal toch beter!”. Nu tennis ik niet meer met mijn vrouw, nu zijn we gestopt. Maar nu fietsen we heel veel. Ik fiets veel vanaf Vinkel naar Vlijmen, van Vlijmen naar Den Bosch. Fietsen is het mooiste wat er is.
Welk menu maakt je gek, ben je verzot op?
Babi Pangan vind ik heel lekker, als het maar goed gemaakt is. Ik heb het donderdag nog op thuis, Babi Pangan. Mijn vrouw maakt dat heel goed. Eiersalade maakt mijn vrouw ook, die is zó lekker. Haar recepten geeft ze allemaal aan familie, die zijn heel goed.
Wat betekent voor jou FC Den Bosch?
FC Den Bosch is voor mij een deel van mijn leven. Toen mijn vrouw jarig was ging ik naar FC Den Bosch. Als er iemand belde: “Kunnen jullie zondag komen?”, dan zei mijn vrouw: “Nee, want FC Den Bosch voetbalt, dus Henk die is naar het voetballen en daar komt niks tussen.”
Echt, ik heb álles met FC Den Bosch meegemaakt, goede tijden en slechte tijden. Het oude stadion, de sintelbaan, ik heb alle voorzitters meegemaakt, goede en slechte: Paul van der Kraan, Chris van de Laar, Ad Zonderland, meneer Kersten, Jan Schouten, bijzondere man Jan Schouten, echt hoor, bijzondere man.
En Jan Poortvliet, een goeie trainer. Een van de beste trainers die FC Den Bosch ooit heeft gehad vind ik toch Alfons Groenendijk, dat was de beste.
Wat is volgens jou de beste opstelling ooit van FC Den Bosch?
De beste opstelling ooit van FC Den Bosch is volgens mij: Jan van Grinsven, Arnold Scholten, Fred van der Hoorn, Ruud Kaiser, Gerard “der Schnitzel” Aichorn, Van Bijnen, Roger Schouwenaar, Daan Nette, Hans Verhagen, Cor Adriaanse, Ruud van Nistelrooij.
Is er iets wat jij nog wilt vertellen?
Vroeger was het meer persoonlijk. Alle scheidsrechters kende ik allemaal, van Uilenberg tot Mario van der Ende, Danny Makelie, Kevin Blom. Ik stuur ze allemaal mailtjes als ik na de wedstrijd de foto’s thuis heb uitgezocht, daar zijn ze altijd heel blij mee. Jordy Kuipers, daar heb ik veel foto’s van. Ik ben naar de Bekerfinale geweest in 1991 in De Kuip, verschrikkelijk. Blankenstein was toen scheidsrechter. Die heeft ons geen geluk gebracht in De Kuip, want hij heeft een doelpunt afgekeurd, maar het was geen buitenspel. Toen ben ik nog met Theo Heijmans naar de rechtszaak in Utrecht gegaan, die ze hadden aangespannen. Ik had een videoband meegenomen, die band moest ik daar afdraaien. En we kregen in eerste instantie gelijk, maar uiteindelijk kregen ze wel een straf, want ze mochten 10 jaar lang niet Europees voetballen. Zal lang duren denk ik.
Ik vind het heel belangrijk dat FC Den Bosch nu uit de geldzorgen is. Ze hebben nu geld op de bank, ze hebben Ringo Meerveld verkocht voor € 750.000 aan Willem II. En dat is wel positief, anders had FC Den Bosch er, denk ik, financieel gezien misschien wel niet goed op gestaan. Maar dit is wel echt heel goed van pas gekomen dat die Amerikanen hebben gesponsord.
Ik heb ook meegemaakt toen ik aan het filmen was voor FC Den Bosch, dat Jan van Grinsven een doelpunt maakte tegen Roda JC. Mijn zoon Wilco was toen ballenjongen, 7 jaar, blonde haren, hij stond op de film. Die films heb ik allemaal nog. De oudste geeft niks om voetballen en de jongste ook niet helaas. Niemand thuis. Maar de kleinkinderen hebben allebei een popje gehad van FC Den Bosch een jaar of 5, 6 geleden en nemen ze altijd mee naar bed, zo’n blauw-wit poppetje met zo’n mutsje op.
11-09-2021
Alexandros Moundreas
Read more interviews here
All photos in the interviews were made available by the interviewees, unless stated otherwise. In accordance with the European law on personal data, all interviewees have authorized mister Alexandros Moundreas to publish the interview with their personal information and photos for historical journalistic reasons.
Copyright © 2015-2021 by Alexandros E. Moundreas. All rights reserved. The content of this website or any portion thereof may not be reproduced or used in any matter whatsoever without the express written permission of Alexandros E. Moundreas, except for the use of brief quotations in a review. For permission request you can contact Alexandros Moundreas via Facebook: