Συνέντευξη με τον 61χρονο φίλαθλο του Εθνικού Πειραιά
ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΛΑΚΟ
Από τους λίγους φιλάθλους του Εθνικού Πειραιά που λένε αυθόρμητα αυτό που έχουν μέσα στη ψυχή τους και στη καρδιά τους. Θυμάται ακόμα τα ντέρμπι με τους μεγάλους αντιπάλους στο Καραϊσκάκης αρχικά στην δεκαετία του ‘70 εναντίον του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ κι αργότερα εναντίον του Ολυμπιακού. Πριν πολλά χρόνια πήγαινε με φίλους του στο γήπεδο, αλλά τώρα, όταν βρίσκεται Πειραιά πάει με όλη την οικογένειά του, με τη γυναίκα του και τις κόρες του. Πάμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα στα 61 χρόνια του για τα όσα ενδιαφέροντα μας είπε και κυρίως για το μήνυμα ενότητας για αγάπη και ομόνοια που στέλνει σε όλους τους φιλάθλους με κυανόλευκη καρδιά.
Είναι από ένα παιχνίδι β Εθνικής, που έγινε στη Ριζούπολη, με αντίπαλο τη Βέροια, το Σεπτέμβριο του 2006 και με φωτογράφισε η κόρη μου η Μάρθα. |
Όνομα: Ονομάζομαι Θανάσης Γιαννακουλάκος.
Γεννήθηκες: Γεννήθηκα στις 6-2-1958 στη Μεθώνη Μεσσηνίας. Κατοικία: Κατοικώ τελευταία στη Μεσσηνία. Οικογένεια: Η σύζυγός μου η Καίτη (49) και οι κόρες μου Μάρθα (26) και η Μάρω (24) αντίστοιχα. Μόρφωση: Έχω σπουδάσει Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Εργασία: Εργάζομαι στο Υπουργείο Οικονομικών. Έχεις ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο ή με κάποιο άλλο άθλημα; Έπαιξα πολλά χρόνια μπάσκετ σε μικρές ομάδες του Πειραιά. Πότε και πως θυμάσαι την πρώτη επαφή σου, το ξεκίνημά σου με τον Εθνικό Πειραιά; Ήμουν πολύ μικρός, όταν είδα τον Εθνικό, στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, σε ένα αξέχαστο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη και αυτή η ημέρα με «σημάδεψε», για όλη μου τη ζωή. Ποιός αγώνας σου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση, ώστε να σου έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένος στη μνήμη σου μέχρι σήμερα; Ένα παιχνίδι στο Καραϊσκάκη τη δεκαετία του ‘70, όταν είμαστε πρώτοι στη βαθμολογία και νικήσαμε την ΑΕΚ, που είχε υψηλούς στόχους , παρ’ ότι παίζαμε με πολλές ελλείψει, από τραυματισμούς και κάρτες από το προηγούμενο παιχνίδι στο Περιστέρι. Και ακόμα η πρόκριση στο Κύπελλο, με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, με το γκολ του Φώτη Παπαδόπουλου. |
Πήγαινες μόνος σου, με φίλους ή με μέλη της οικογενείας σου στο γήπεδο; Συναντιόσασταν κάπου; Θυμάσαι κάποιους που πηγαίνατε μαζί και πάτε μαζί μέχρι και τώρα;
Παλιά πήγαινα πάντα με φίλους στο γήπεδο. Συναντιόμαστε σε ένα καφενείο ενός Εθνικού στον Άγιο Δημήτρη στα Ταμπούρια. Ποιούς να πρωτοθυμηθώ. Τον Γιάννη τον Αγοργιανίτη, τον Κώστα τον Λάρδη, τον Τάκη και τον Γιάννη τον Καλογερόγιαννη, τον Πολύβιο. Τώρα, όταν βρισκόμαστε Πειραιά, πηγαίνω μαζί με ολόκληρη την οικογένεια.
Ποιές διαφορές εντοπίζεις μεταξύ του ποδοσφαίρου του τότε και του σήμερα; Έχουν αλλάξει πολλά. Αυτές οι αλλαγές κάνουν καλό ή κακό;
Από αθλητικής άποψης το ποδόσφαιρο έχει γίνει σίγουρα πιο γρήγορο και δυνατό και λιγότερο τεχνικό. Οι απαιτήσεις του απευθύνονται σε πολύ καλά γυμνασμένα κορμιά, όμως είναι πολύ ορατές και οι αγωνιστικές του σκοπιμότητες, που κλέβουν πολλά από το θέαμα.
Ποιός Έλληνας ή ξένος σου άρεσε τότε και ποιός σήμερα;
Από τον Εθνικό ο Έλληνας ποδοσφαιριστής, που μου άρεσε περισσότερο ήταν ο Παναγιώτης Κοττίδης και από τους ξένους ο Τόμας Ρόρμπαχ. Είχα ρωτήσει τον Εγγλέζο προπονητή, που είχαμε, τον Μπέρντς, ποιόν Έλληνα ποδοσφαιριστή ξεχώριζε, εκτός των δικών μας παικτών και θυμάμαι πως μου είχε πει πολύ κολακευτικά λόγια γαι τον Κώστα τον Δαβουρλή.
Εκτός του ποδοσφαίρου σ’ ενδιαφέρει, σου αρέσει κάποιο άλλο άθλημα; Πηγαίνεις να το παρακολουθήσεις από κοντά ή έστω από την τηλεόραση;
Μου αρέσει το μπάσκετ, το πόλο, το βόλλεϋ και ο στίβος και πολύ συχνά παρακολουθώ παιχνίδια, τόσο από κοντά, όσο και από την τηλεόραση.
Αν περνούσε από το χέρι σου τι θα ήθελες ν’ αλλάξεις;
Θα ήθελα να πάψει πια η αδικία προς τις μικρότερες ομάδες. Για τον ποδοσφαιρικό Εθνικό, όπως και τα άλλα τμήματα, θα ήθελα επιτέλους να αποκτήσουν μια αξιοπρεπή έδρα στον Πειραιά.
Από ποιό γεγονός σοκαρίστηκες;
Με συγκλόνισε η δολοφονία του Κώστα του Κατσούλη. Τον πατέρα του τον Βασίλη, ακόμα τον θυμάμαι, σαν ένα «εργάτη» του ερασιτέχνη Εθνικού.
Ποιόν θα ήθελες να συναντήσεις;
Θα ήθελα πολλούς να συναντήσω, αφού όμως πρέπει να πω έναν, θα αναφερθώ στον Λάζαρο τον Κουτούβαλη, ίσως την πιο εμβληματική μορφή του Εθνικού στο μπάσκετ και όχι μόνο. Βεβαίως θεωρώ περιττά τα λόγια για το μεγαλείο, που ακούει στο όνομα Γιάννης Μαντζουράνης.
Ποιά είναι τα μελλοντικά όνειρά σου;
Εκείνο που θέλω είναι υγεία και αγάπη για όλο το κόσμο και ο Εθνικός να αποκτήσει πάλι την παλιά του αίγλη.
Έχεις κάποτε πάθει κάτι περίεργο στην εργασία σου;
Όλοι μας στον εργασιακό μας χώρο είχαμε καλές και κακές στιγμές και τα «περίεργα», στη δική μου τη δουλειά είναι καθημερινότητα.
Σε ποιόν θα έδινες κίτρινη κάρτα;
Κίτρινη κάρτα θα έδινα σε όλους εκείνους, που ενώ γνωρίζουν την αλήθεια, υποκρίνονται..
Σε ποιόν θα έδινες κόκκινη κάρτα;
Κόκκινη κάρτα θα έδινα σε εκείνους, που ενεργούν με ιδιοτέλεια και απώτερο σκοπό την αποκόμιση προσωπικού οφέλους.
Έχεις κάποια χόμπι;
Αγαπώ το ψάρεμα και το ψαροντούφεκο.
Ποιό είναι αυτό το μενού που σε ξετρελαίνει;
Αν εννοείς φαγητό, ό,τι έχει να κάνει με ψαροφαγία.
Τι σημαίνει για σένα Εθνικός Πειραιά;
Μία γλυκιά, καθημερινή «αρρώστια».
Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι η καλύτερη ενδεκάδα όλων των εποχών του Εθνικού Πειραιά;
Δύσκολη απάντηση. Θα τολμήσω (!) όμως να σου πω τη δική μου διαχρονική εντεκάδα: Δημήτρης Δοξάκης, Παναγιώτης Κατσικογιάννης, Ηλίας Αρμόδωρος, Άγγελος Κρεμμύδας, Φώτης Παπαδόπουλος, Μασένγκο Ιλούνγκα, Δημήτρης Πίττας, Μανώλης Παπάς, Τόμας Ρόρμπαχ, Κώστας Μπατσινίλας, Παναγιώτης Κοττίδης.
Και για να αναφερθώ λίγο και στα τωρινά παιδιά, με πολύ σεβασμό προς όλους, ο Βουτσινάς, ο Κατίδης και ο Παυλάκης, κάπως με ιντριγκάρουν.
Υπάρχει κάτι άλλο ακόμα που θα ήθελες να πεις;
Πολλά θα ήθελα να πω. Θα περιοριστώ μόνο σε δύο. Το πρώτο έχει να κάνει με ένα περιστατικό που ο ίδιος έζησα. Το 1979 στο Κάβο Ντόρο ο Εθνικός διοργάνωσε μία μεγάλη συνέντευξη Τύπου, με τη συμμετοχή όλων των ομάδων και με την παρουσία της ΕΡΤ. Όταν τελείωσε η συνέντευξη και αφού οι περισσότεροι είχαν αποχωρήσει και, μαζεύοντας εγώ, που εργαζόμουν τότε στον Εθνικό, τα έγγραφα, τα κείμενα κλπ., με πλησίασε ο τότε πρόεδρος του Παναθηναϊκού, ο Απόστολος ο Νικολαΐδης, ο οποίος προήδρευε της εκδήλωσης και μου είπε: «Σήμερα μικρέ, όπως κατάλαβες, υπογράψαμε την καταδίκη του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η συγκεκριμένη εκδήλωση, σαν θέμα είχε τον νόμο για τη δημιουργία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και των ΠΑΕ. Τι άλλο να πει κανείς.
Το δεύτερο, που θέλω να αναφέρω, αφορά τον Εθνικό μας. Κάνω έκκληση προς όλους, για αγάπη και ομόνοια. Ζητώ ιδιαίτερα από τους μεγαλύτερους, που έχουν ζήσει τα μεγαλεία του Εθνικού, να δείξουν ακόμα μεγάλη ανέχεια προς τους νεότερους. Ο Εθνικός έχει την ανάγκη όλων μας. Τελειώνοντας, θέλω να ξεκαθαρίσω, ότι εγώ ανήκω σε εκείνους τους Εθνικούς, που θα πάνε σε οποιοδήποτε γήπεδο παίζει η ομάδα με τα «πέντε μπλε και τα τέσσερα άσπρα». Αυτό μου λέει η «γαλανόλευκη» συνείδησή μου. Βεβαίως αναγνωρίζω και το δικαίωμα εκείνων, που έχοντας ζήσει από πολύ κοντά το μεγαλείο του Εθνικού, στέκονται κριτικά στη σημερινή κατάσταση, επιδιώκοντας την αναγέννηση της ομάδας. Τους καταλαβαίνω όλους. Και εκείνο που θέλω να πω, είναι ότι κανένας δεν είναι περισσότερο Εθνικός από τον άλλο. Και ας σκεφθούμε όλοι ότι κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και ο σεβασμός στην ιδιαιτερότητα του άλλου είναι υποχρέωσή μας. Στη κρίσιμη αυτή στιγμή πρέπει όλοι να σταθούμε κοντά στην ομάδα και τη διοίκηση, που, όπως μαθαίνω, «ματώνει», εκτός των άλλων και οικονομικά για να οδηγήσει αυτή την ομάδα εκεί που της αξίζει.
Συγγνώμη αν πλάτιασα κύριε Μουνδρέα, έχεις όμως το ελεύθερο να γράψεις ό,τι θέλεις, αφού είμαι βέβαιος ότι έχεις καταλάβει το πνεύμα μου.
Θυμάμαι ότι είχαμε μέλη με το όνομα Μουνδρέας και χαίρομαι, που μου δόθηκε η ευκαιρία να επικοινωνήσω μαζί σου.
Και πάλι σε ευχαριστώ!
10-3-2019
Αλέξανδρος Μουνδρέας
Next interview: Vaggelis Stavrakopoulos
Read more interviews here
All photos in the interviews were made available by the interviewees, unless stated otherwise. In accordance with the European law on personal data, all interviewees have authorized mister Alexandros Moundreas to publish the interview with their personal information and photos for historical journalistic reasons.
Copyright © 2015-2020 by Alexandros E. Moundreas. All rights reserved. The content of this website or any portion thereof may not be reproduced or used in any matter whatsoever without the express written permission of Alexandros E. Moundreas, except for the use of brief quotations in a review. For permission request you can contact Alexandros Moundreas via Facebook:
|
|
|
|