ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ
Συνέντευξη με τον Πειραιώτη Δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω, Διδάκτορα του Παντείου Πανεπιστημίου και διπλωματούχο Βυζαντινής μουσικής
ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟ
Ευρηματικός στις επεξηγήσεις του με μια έξοχη δυναμική στο λόγο του δεν αφήνει περιθώρια για ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ, για ν’ αμφισβητηθεί. Λόγος μεστός από νοήματα δίνει αμέσως τη δυνατότητα στον αναγνώστη για μια ιδιαίτερη επικοινωνία μαζί του. Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε καλύτερα μέσω αυτής της πρωτότυπης συνέντευξης, από το πως αναλύει με τον δικό του μοναδικό τρόπο τις προτιμήσεις του σε όλες αυτές του διλημματικού τύπου προσωπικές ερωτήσεις όντας άτομο με σύνθετη προσωπικότητα.
Οι ερωτήσεις είναι προσωπικές και η πρόθεση είναι, - εφόσον συμφώνησες -, να παρουσιάσουμε δημοσίως τις ενδότερες σκέψεις σου, αναφορικά με αυτά που ασχολήθηκες και σε επηρέασαν στη ζωή σου.
Υδατοσφαίριση ή Κολύμβηση;
Χωρίς κολύμβηση ( εκμάθηση και ζέσταμα ) είναι αδύνατον να παίξεις υδατοσφαίριση/ πόλο. Όμως στο διλημματικό ερώτημα, καταφανώς απαντώ υδατοσφαίριση/ Πόλο, ως άθληση , αλλά και ως θέαμα. Υδατοσφαίριση ή Ιστιοπλοϊα; Η ιστιοπλοϊα είναι άθληση και ψυχαγωγία, χωρίς όριο ηλικίας. Πήρα το δίπλωμα του Skipper ήδη από το 1987, στον ΠΟΙΑΘ. Είναι ωραιότατη εμπειρία, ως αγώνες, ταξίδια , παρέα . Όμως οι υποχρεώσεις της ζωής μου δεν μου επέτρεψαν να το συνεχίσω, ούτε κατάφερα ν’ αποκτήσω δικό μου σκάφος. Αυτά συνετέλεσαν στην σιγά σιγά αποστασιοποίησή μου. Αν και μου αρέσει η θάλασσα και ο ανοιχτός ορίζοντας, είμαι καταφανώς παιδί της πισίνας και του χλώριου. Άρα πισίνα και πόλο , έστω και ως 55άρης παλαίμαχος ! |
Κοινωνιολογία της Ιστορίας ή Μάχιμη δικηγορία;
Η Νομική Σχολή και επιστήμη, ήταν όνειρο ζωής. Δικηγόρος εδώ και 30 χρόνια. Πως μπορώ να την απαρνηθώ ; Ζω , από αυτή. Όμως στη Νομική βασικά μ’ έβαλε και με στήριξε η Ιστορία. Γι’ αυτό το διδακτορικό μου έγινε στην Κοινωνιολογία της Ιστορίας, με ειδικότητα στην Οθωμανική περίοδο και τη συμβολή των Ρωμιών/ Ελλήνων σ’ αυτή την περίοδο. Σ’ έναν ιδανικό κόσμο, χωρίς οικονομικές υποχρεώσεις, όπου θα μπορούσα ν’ ασχολούμαι μόνο με την επιστήμη, χωρίς οικονομικές υποχρεώσεις, θα προτιμούσα την Κοινωνιολογία της Ιστορίας χωρίς δεύτερη κουβέντα, παρά τη Νομική και τη μάχιμη δικηγορία . Όμως στον πραγματικό κόσμο μου, αυτό είναι αδύνατον. Παντρεύτηκα τη Νομική/ δικηγορία, ζω με αυτή και έχω ερωμένη την Κοινωνιολογία της ιστορίας - Διπλό ταμπλό λοιπόν στο δίλημμα !!
Παραδοσιακό τραγούδι, ρεμπέτικο, χορός ή Βυζαντινή Μουσική;
Η Βυζαντινή μουσική, ήρθε τυχαία στη ζωή μου. Ως μαθητής ήμουν Ροκάς ! Στα φοιτητικά χρόνια το γύρισα στο Ρεμπέτικο και από το 1985 ανακάλυψα την παραδοσιακή μουσική που με συγκλόνισε . Παρακολούθησα μαθήματα παραδοσιακής μουσικής με τον αείμνηστο Αριστείδη Μόσχο, το Νίκο Σαραγούδα στο ούτι και μπουζούκι με το γιο του Μάρκου Βαμβακάρη , Δομένικο. Όμως ανακάλυψα πως η παραδοσιακή μουσική και το ρεμπέτικο, αφενός στηρίζονται στη Βυζαντινή μουσική, αφετέρου, δεν υπήρχε τότε δίπλωμα παραδοσιακής ή ρεμπέτικης μουσικής. Το μόνο δίπλωμα Ελληνικής μουσικής που μπορούσα να πάρω ήταν της Βυζαντινής. Οπότε σπούδασα 7 χρόνια Βυζαντινή μουσική δίπλα στον αείμνηστο Γιώργο Μαλαφή, για να έχω ένα δίπλωμα μουσικής και έτσι σιγά σιγά έγινα και διπλωματούχος ψάλτης, χωρίς να το έχω σκοπό αρχικά . Ενίοτε ψέλνω όταν πηγαίνω στο χωριό καταγωγής των προγόνων μου στο Λευκάσιον Καλαβρύτων, αλλά προτιμώ το παραδοσιακό τραγούδι , το ρεμπέτικο και τον χορό γενικά, αλλά ειδικά τον παραδοσιακό χορό και τα ζεϋμπέκικα , περισσότερο από τη Βυζαντινή μουσική!
Παραδοσιακό (Νταρέϊκα «Αρκαδικά» τραγούδια) ή Βυζαντινή Μουσική;
Τα Νταρέϊκα, είναι μία συλλογή παραδοσιακών τραγουδιών, από το χωριό Δάρα Γορτυνίας Αρκαδίας, τα οποία αποτυπώνουν μια κοινωνία που πλέον δεν υπάρχει. Εν τούτοις εμένα με συγκλονίζουν τα τραγούδια αυτά και όποτε τ’ ακούω, σπάνια συγκρατώ τα δάκρυα συγκίνησης, αφού θυμάμαι γιαγιάδες, παππούδες , αλλά και τα βάσανα που πέρασαν οι παλαιές γενιές. Τα αγαπώ πολύ. Σ' ένα δίλημμα θα προτιμούσα τα Νταρέϊκα, από τη μεγαλειώδη κατά τα λοιπά Βυζαντινή μουσική.
Βυζαντινή Μουσική - Παραδοσιακά τραγούδια, ή Μοραΐτικη γυροβολιά με Ταμπουρά;
Είμαι Πειραιώτης , με Μοραϊτικη καταγωγή και παίζω ταμπουρά ( πρόγονο του μπουζουκιού ). Ένας φυσικός ήχος ταμπουρά, μου αγγίζει την ψυχή, ειδικά όταν τραγουδάω παίζοντας. Ομοίως με κάνει να θέλω να σηκωθώ να χορέψω ο ήχος αυτός. Επομένως στο τριπλό δίλημμα : Βυζαντινή μουσική – Παραδοσιακά τραγούδια – Ταμπουράς, θα έλεγα Ταμπουράς !
Ούγγρος Φάραγγο ή Ισπανός Εστιάρτε;
Και οι δύο τεράστιοι πολίστες. Ο Εστιάρτε της γενιάς μου. Ο Φάραγγο μεγαλύτερος. Όμως τον Φάραγγο είχα σε αφίσα στο δωμάτιό μου και θαύμαζα. Αυτός μ’ έκανε να πάω στην πισίνα, θέλοντας κάποτε να του μοιάσω. Άρα περισσότερο με επηρέασε ο Φάραγγο , τον οποίο και επιλέγω στο δίλημμα.
Αντιπρόεδρος του Εθνικού Πειραιά ΟΦΠΦ, ή συμμετοχή στα κοινά: Δημοτική ή Περιφερειακή Παράταξη και Πολιτικό κόμμα;
Είμαι Πολιτικό όν , ασχολούμαι με την Πολιτική, αλλά όχι με την κομματοκρατία και δεν είμαι υπήκοος ( υπό + ακούω ), αλλά Πολίτης που αρνούμαι να με ποδηγετούν τα κόμματα. Επομένως στο δίλημμα καταφανώς επιλέγω την τιμητική θέση που είχα του αντιπροέδρου του ΕΘΝΙΚΟΥ ΟΦΠΦ.
Αρώνης ή Παληός;
Τρομερό δίλημμα. Τεράστιοι και οι δύο. Ο ένας Εθνικός , ο άλλος Ολυμπιακός. Δεν έπαιξα μαζί τους ποτέ , ήταν μεγαλύτερη γενιά από μένα. Έχουν παίξει και σε Ολυμπιάδες. Με το Γιάννη Παληό είμαστε συνάδελφοι δικηγόροι, οπότε τον γνωρίζω και υπό άλλη ιδιότητα. Μάλιστα έχουμε παίξει συμπαίκτες και σε αγώνα παλαιμάχων. Συγγνώμη Αντ. Αρώνη και αδέλφια μου Εθνικοί. Με το «μαχαίρι στο λαιμό», στο εν λόγω δίλημμα, θα πω Γιάννης Παληός.
Κώνστας ή Πάτρας;
Ομοίως τρομερό δίλημμα. Τεράστιοι τερματοφύλακες και οι δύο. Ο Κώνστας φύλαξε τον ΕΘΝΙΚΟ για πολλά χρόνια και μας ενέπνευσε όλους τους νεότερους . Ο Πάτρας είναι της γενιάς μου ( λίγο μικρότερος ). Τον έζησα περισσότερο και είμαστε ακόμα φίλοι και μάλιστα προωθεί και τις επιστημονικές μου απόψεις. Οπότε τελείως υποκειμενικά , στο δίλημμα θα πω Πάτρας.
Μια Πειραιώτικη βραδιά γεμάτη μεζεκλίκια με καλή παρέα και μπουζουκάκι, ή ένας αγώνας ντέρμπι στην υδατοσφαίριση Εθνικός - Ολυμπιακός.
Πω-πω –πω !!!! Διλημματική ερώτηση «φωτιά» . Θα έβλεπα το ντέρπι και αφού θα νικούσε ο ΕΘΝΙΚΟΣ, θα πηγαίναμε να το γλεντήσουμε , όπου θα έπαιζα μπουζούκι. Εφόσον όμως πρέπει ν’ απαντήσω ένα από τα δύο, θα έκανα το εξής: Θα πήγαιναν στο ντέρμπι οι παιδικοί φίλοι συμπαίκτες ΕΘΝΙΚΟΙ Βαγγ. Αναγνώστου, Φώντας Μαρκόπουλος κ.ά, κι’ εγώ θα πήγαινα στο γλεντάκι, αλλά θα είχα τηλεφωνική ανοιχτή ακρόαση μέσω viber / skype με τους φίλους μου για να ξέρω τι γίνεται στον αγώνα - Άρα συνδυασμός στο δίλημμα !
Σταθάκης ή Σταρένιος;
Τι ν’ απαντήσω πάλι εδώ ; Μιλάμε για πυλώνες του ΕΘΝΙΚΟΥ των πάμπολλων πρωταθλημάτων. Τους θαύμαζα και τους δύο. Ο Μ.Σταρένιος έκανε οικογένεια και με την φίλη πρωταθλήτρια του ΕΘΝΙΚΟΥ, Ελένη Φούντα, που είναι της γενιάς μου. Όμως με τον Σωτήρη Σταθάκη διατηρούμε ακόμα στενή φιλία . Ας πούμε λοιπόν τελείως υποκειμενικά , Σ.Σταθάκης στο δίλημμα !
Αναλόγιο και στασίδι σε κάποιο εκκλησάκι σε περίοδο Χριστουγέννων ή σε περίοδο Πάσχα;
Ασυζητητί το Πάσχα. Δεν έχω δίλημμα. Είμαι Πασχαλινός τύπος. Το μήνυμα της Ανάστασης και η Ελληνική φύση/ ύπαιθρος, με συγκλονίζουν περισσότερο από τα Χριστούγεννα, που αντί να χαίρομαι καταθλίβομαι.
Ένα ταξίδι «εφ’ όλης της ύλης» σε κάποιο ελληνικό χωριό ( π.χ : Κλειτορία – Λευκάσιον - Καλαβρύτων), ή ένα ταξίδι αναψυχής σε κάποια μικρή ή μεγάλη πόλη του εξωτερικού;
Έχω ταξιδέψει αρκετά και γνωρίζω όμορφα μέρη του εξωτερικού και ειδικά της Ευρώπης, καθώς και μουσεία. Παρότι στον τόπο καταγωγής μου πηγαίνω από τότε που γεννήθηκα και λογικά θα έπρεπε να έχω βαρεθεί, εν τούτοις εκεί ξαναγεννιέμαι ως φοίνικας από τις στάχτες μου. Οπότε σίγουρα στο δίλημμα απαντώ , στην Κλειτορολευκασία !!!
Ανάλυση σε τηλεόραση, ραδιόφωνο κλπ. Τουρκικών ή του Μακεδονικού, δηλ. θεμάτων που μένουν συνεχώς στην επικαιρότητα;
Λόγω ακαδημαϊκής επιστημονικής ειδικότητας , έχω αναλύσει και τα δύο θέματα εξαντλητικά. Όμως είμαι οθωμανολόγος – Τουρκολόγος και όχι Σλαβολόγος. Επομένως στο δίλημμα θ’ απαντήσω: Ανάλυση των Ελληνο-Τουρκικών, κάτι που κάνω πάρα πολύ συχνά σε ΜΜΕ, συνέδρια, άρθρα και βιβλία.
Γεγονότα ιστορικής σημασίας ή πολιτικού ενδιαφέροντος;
Θεωρώ κορυφαία στιγμή της ιστορίας μας, τον αγώνα / επανάσταση του 1821. Αν υπήρχε μια μηχανή του χρόνου θα ήθελα να βρεθώ δίπλα στους προγόνους μου που πολέμησαν το 1821. Με τον εκ πατρός πρόγονό μου Δήμο Σταθακόπουλο και τον εκ μητρός πρόγονό μου Ιωάννη Τσερνοτόπουλο. Αμφότεροι από το χωριό Λευκάσιον ( τότε Τσορωτά ) Καλαβρύτων.
Επίσης θα ήθελα να είμαι δίπλα στον παππού μου Δημήτρη Σταθακόπουλο στο Ελληνο-αλβανικό μέτωπο το 1940, ή τον παππού μου Αριστείδη Τσερνοτόπουλο την ώρα που τον έθαψαν χώματα από γερμανικό στούκας στο ύψος των θερμοπυλών και σώθηκε από θαύμα !
Από Πολιτικές στιγμές της νεώτερης ιστορίας μας , δεν με συγκλονίζει καμία, αντιθέτως με θλίβουν. Ίσως θα ήθελα να ήμουν στην εξέγερση της Νομικής, ή μέσα στο Πολυτεχνείο στα γεγονότα που δρομολόγησαν την πτώση της Χούντας.
Τη μεταπολίτευση την έζησα και δεν θα ήθελα να ξαναζήσω καμία στιγμή της, ενώ την τελευταία 10ετία της πτωχοποίησης της Ελλάδας , καλύτερα να μην την είχα ζήσει κάν. Χάσαμε την αξιοπρέπειά μας.
Στο δίλημμα θα επιλέξω το 1821 ως πλήρες γεγονός ( ιστορικό και πολιτικό ).
Robert Anthony Plant των Led Zeppelin ή Μάρκος Βαμβακάρης;
Ως μουσικός , αρχικά ροκάς και μετά του ρεμπέτικου , της παραδοσιακής και της Βυζαντινής μουσικής , θα έλεγα πως θα επέλεγα τον Robert Anthony Plant των Led Zeppelin και από Ελληνικά , αυτόν που με σημάδεψε , τον Μάρκο Βαμβακάρη ( συνθέτη, μπουζουξή και τραγουδιστή με ιδιαίτερο μοναδικό ηχόχρωμα ). Στο δίλημμα θα επιλέξω Μάρκο Βαμβακάρη.
Το τσάμικο «ένας λεβέντης χόρευε σε μαρμαρένι’ αλώνι » ή το ρεμπέτικο «πέντε μάγκες στον Περαία»;
Εφόσον είμαι μουσικός και παίζω τραγούδια, τα οποία και τραγουδάω, μου αρέσουν πάμπολλα. Θα πω ένα παραδοσιακό : Το τσάμικο «ένας λεβέντης χόρευε σε μαρμαρένι’ αλώνι » και ένα ρεμπέτικο : « το πέντε μάγκες στον Περαία» . Στο δίλημμα θα επιλέξω το τσάμικο παραδοσιακό και μάλιστα να το ακούσω και χορέψω με νταούλια και ζουρνάδες, ούτε καν με κλαρίνο ή νεοελληνική ενορχήστρωση με κλαρίνο – βιολί – λαγούτο.
Το βιβλίο του καθηγητή Σπ. Βρυώνη «Η παρακμή του μεσαιωνικού Ελληνισμού και η διαδικασία εξισλαμισμού της Μικράς Ασίας» ή το έργο του καθηγητή Νεοκλή Σαρρή «Οσμανική Πραγματικότητα-δομές της οθωμανικής κοινωνίας και διοίκησης»;
Καταφανώς δύο έργα που μου σημάδεψαν τη ζωή και επέλεξα την επιστήμη της Οθωμανολογίας. Το βιβλίο του καθηγητή Σπ. Βρυώνη ( απεβίωσε το 2019 ) : «Η παρακμή του μεσαιωνικού Ελληνισμού και η διαδικασία εξισλαμισμού της Μικράς Ασίας», καθώς και το έργο του καθηγητή Νεοκλή Σαρρή ( απεβίωσε το 2011 ): « Οσμανική Πραγματικότητα – δομές της οθωμανικής κοινωνίας και διοίκησης». Στο δίλημμα θ’ απαντήσω Νεοκλή Σαρρή και το έργο του, μιάς και τον είχα καθηγητή και ήμουν συνεργάτης του για 15 χρόνια. Χάρις σε αυτόν έγινα διδάκτορας του Παντείου πανεπιστημίου.
19-05-2019
Αλέξανδρος Μουνδρέας
Read the interview with Dimitris Stathakopolous of 30-12-2018 here
Next interview: Dimitris Rousketos
Read more interviews here
All photos in the interviews were made available by the interviewees, unless stated otherwise. In accordance with the European law on personal data, all interviewees have authorized mister Alexandros Moundreas to publish the interview with their personal information and photos for historical journalistic reasons.
Copyright © 2015-2020 by Alexandros E. Moundreas. All rights reserved. The content of this website or any portion thereof may not be reproduced or used in any matter whatsoever without the express written permission of Alexandros E. Moundreas, except for the use of brief quotations in a review. For permission request you can contact Alexandros Moundreas via Facebook:
|
|
|
|